[edaks]

geldin...
Geldin ya nihayet!!...
Sırra kadem bastı yalnızlığım..
Bitmezdi..biteyecekti sana özlemim...
Hiç gelmeseydin,ömrüm o bir kaç ayı tekrar edecekti..
bitmezdi yalnızlığım,
Bitmezdi kimsesizliğim...gelmeseydin..

Geldin..
Geldin ya nihayet yolları bitirip..
Sona erdi, okyanus ortasında,ada hüznündeki yalnızlığım...

Geldin..
Gülüşünü gördüm ya ölmeden;ölümsüz oldum...
Güldün ya..
Güldün ya ölüme inat gözlerime...
Ölüm bile aşık oldu gülüşüne;
Ben ölüme kuma oldum.....

Geldin..
Kanatlarım gizlenmez oldu artık..
Göğsümde küçük bir et parçasından öteydi artık kalbim...
Aklım zaten hiç girmedi başıma;
gözlerine şahit olduktan sonra...
Bir karış yukardan izledi beni hep..
sen bilmezdin,her zerrem aşıktı sana...

Uçurum boşluğunda yaşarken hayatı,
Hep bir düşüş anıydı geçen saniyelerim...
Geldin ya habersiz,sebepsiz..
Bana geldin ya hani..
Güldün ya gözlerime;
"Zirveye" oldu düşüşüm..

Ben kendimi bilmeden bunca zaman,her dakika her saniye
Yüreğine düşmüşüm....

sen yokken hayatımda;
ben yalnızca bir "düş"müşüm....