' Da Poet..
Aç gözlerini, gör bu dünyayı,
Kör bakışlar içinde eriyen bu rüyayı,
Sandığın gibi değil içi boş sandığın,
Nerede onca sahne hani pembeliğine kandığın?
Ben de isterdim bu dil kem kelam etmesin,
İnsanlık insalığa tel örgüler çekmesin,
Yok semada güvercin dalda barış meyvesi,
Günah mevsimleri gelmese, Cihan cennet bahçesi...
Güzel sözlerim yazık ki çoktan havlu attı,
Gülen gözler neden ki öfke saklayandı?
Ve ben içine bakıp anladıkça bu yaşamı,
Durmadan yazdım kalemimden kan damladı...
Hoş kütleler kanımca loş bir boşlukta,
İçi boş cümleler ufalandı gitti kulaklarımda,
Yalandan sıyrıl gezmesin dudaklarında,
Ve yine bu melodi iz yapacaktır ruhunda,
Ümitli cümleler kaybettiler öznelerini,
Hayat kelebekçesine kısa, bıçak gibi de keskin,
Ben yazıp kalbime hapsettim cümleleri,
Duyduklarım bayat bir senfoni, artık eskidi...
|