Devre arasında transfer edilen iki Alman oyuncu Fabian ve Ernst takımın gücüne güç katmış durumda. 
Beşiktaş’ın devre arasında transfer ettiği iki Alman oyuncu Fabian ve Ernst takımın gücüne güç katmış durumda. Fabian ön libero mevkisinde rakip ataklarda defansın her açığını kapatırken, ikizi olan Ernst ise takımı hücuma çıkarken herkesin yardımına koşuyor, gerekiyorsa gol bölgesine kadar giriyor ve golü arıyor. Bu iki oyuncunun da Beşiktaş’a kazandırılmasında emeği geçen herkese teşekkürler.
Şaka bir yana; Ernst’in takıma katılımı ile birlikte Beşiktaş’ın orta sahası ciddi anlamda kuvvetlendi. 90 dakika boyunca durmadan en az iki kişilik koşan Ernst hem defansif görevini yerine getiriyor hem de normalde fazla alışık olmadığı ofansif görevlerin de üstesinden fazlasıyla geliyor. Beşiktaş’ın önümüzdeki bir kaça sene için orta sahasının kime emanet olacağı bugünden artık belli.
Madem oyunculardan başladık o şekilde devam edelim, Ernst haricinde sahada olumlu işler yapan diğer oyuncuların başında Sivok ve Toraman geldi. Her ikisi de rakip ataklar daha ciddileşmeden akınları kesmesini bilip Rüştü’yü nerdeyse hiç yormadılar. Bir de rakibin Gençlerbirliği gibi ligin iyi takımlarından biri olduğunu düşünürseniz, dün gece Rüştü’ye rakipten gelen top sayısının bir ya da iki olmasının anlamını daha iyi anlayabilirsiniz. Bu listeye bir de sahada çok silik bir görüntü çizen Delgado’nun yerine oyuna girip maçın kilidinin çözülmesinde anahtar rol oynayan Yusuf’u da ekleyebilirsiniz. Bu takıma ilk geldiği günde söylemiştim, şimdi de tekrarlıyorum; bu Yusuf bu takıma ne iyi etmiş de gelmiş, yoksa kötü bir Delgado’yu 90 dakika çekmek, gerçek bir Çin işkencesine dönüşebiliyor zaman zaman. Son olarak Ekrem Dağ’ı unuttuğumu sanmayın, ama bence şu anki Ekrem ile sakatlık öncesi Ekrem arasında çok ciddi fark var. Yavaş yavaş kendini toparlıyor ama eğer şu anki form durumunu genel form durumu olarak algılayıp yoluna bu şekilde devam ederse bu takımdan silinip gider, acilen sakatlık öncesi Ekrem olmasını bekliyoruz, ama bu arada bu gece attığı muhteşem golü de ayakta alkışlıyoruz.
Takıma genel bakacak olursak, kazanmaya inanmış ve sahada bunun için mücadele eden bir ekip vardı. Gollerden sonraki sevinçleri dikkatli incelerseniz size çok şey anlatır, bu gece hem gol sonrası sevinçlerden hem maç sonundaki görüntülerden bu takımın en bir yürek olup hedefe kilitlendiğini çok net görebildim.
Şampiyonluk yolunda son dönemeç artık yavaş yavaş dönülmek üzere, bundan sonra son düzlüğe girilecek ve müthiş bir final yarışı olacak. Beşiktaş’ın bu saatten sonra kağıt üzerinde kolay maçı kalmadı. Bu süreçte mutlaka bazı puan kayıpları olacaktır ama mühim olan bu zaman zarfında bu ekip ruhunun bozulmaması ve camiansın her türlü koşulda bu takıma yürekten destek vermesidir.
Yazımı hafta için bana sizlerden gelen e-maillerden birinin içinde geçen bir yazıdan alıntı ile bitirmek istiyorum; yazıyı gönderen Ogün kardeşimiz bu takıma ve şampiyonluğa inanmış ve duygularını çok güzel yansıtmış...
Bu sabah yağmurun ve koyu gri bulutların arasından bir ışık göründü gözüme, kulağıma bir şeyler fısıldadı: “Merak etme yakında, birkaç ay sonra tam doğacağım ve bütün Beşiktaşlıların kalbini ısıtacağım” dedi...
Şampiyonluğun ilk ışığını gördüm bu sabah, bana söz verdi… geliyorum dedi...
“Yeter ki orda ol!” dedi, o vakit gelinceye kadar beni bekle, banan inan dedi...