[OzzY]

dur dedi
ne yapıyosun kendine gel !
biliyosun sonunun ne olacağını
daha önce de yaşadın bunu
daha yaraların iyileşmedi
gücün yok bu aşka
kaldıramazsın dedi
dinlemedim onu bu sefer
sustu
tek kelime etmedi bir daha
ama biliyordu vazgeçmeyeceğimi
biliyordu sonuna kadar gideceğimi
biliyordu tükeneceğimi
ses etmedi
o güne kadar benden bişey saklamamıştı
seviyorsa seviyorum demişti
sevmiyorsa sevmiyorum demişti
açık ve net
şüphesiz, kararlı ve çok emindi her zaman
hiç pişman olmadı
seviyordu çünkü
her zaman kararlıydı
hep dinlerdim onu
bu sefer dinlemedim
ilk defa yaptım bunu
aslında korkuyordum
bile bile
o hayır dedikçe ben seviyorum dedim
hayır dedi
seviyorum dedim
inanmadı, yalan söylediğimi anlamıştı
içten içe pişmandım aslında
saklamaya çalıştım, anladı
hissetti pişmanlığımı..
ona söz vermiştim
yalan yere seviyorum demeyecektim
hep onu dinleyecektim
çıkmayacaktım sözünden
söz vermiştim, tutamadım
biliyorum çok kırdım onu
söz vermiştim, yalan yoktu
söylemişti, bir yalanın arkasıda gelirdi
zehirler insanı demişti
zehirlendi işte, kirlendi
nasıl düzeltirim bunu bilmiyorum
çok kırdım onu
pusulasını şaşırdı bir kere
kalbim...