"Gidişinden Sonraki Satırlarım"
Buram buram seni kokluyorum önceden yolladığın mektuplarda, göz yaşlarım esirin oluyor.
Taa içime çekiyorum yazdığın her satırı ve seni..
Her yerimde seni tadıyorum, hiç doymak istemezcesine.
Ben sen oluyorum, bitmesin dediğim gecelerde..
Sen ise ulaşılmazım olmaktan bıkmıyor musun? Güneşimdin, şimdi ise karanlığıma sonsuzluk katıyorsun.
Sonsuzum oluyorsun... Elimi uzatıyorum yoksun... Sonsuzlukta kayboluyorsun…
Hani canından öte canındım? Bu ayrılık reva mı, bu acıların telafisi olacak mı ey
sevgili? Aramaktan usanmış, beklemekten yorulmuş yüreğime bir misafirperverliği de mi çok görüyorsun?
Çok sevmiştin hani,taparcasına… Tek gerçeğindim senin sahte hayatta… Hiçbir şeye değişmezdin... Şimdi ise
örselenip buruşturulmuş kağıttan farksız görüyorsun sevgili...
Sevdalardan sevdalara koşuşturuyormuşsun. Herhalde benim gibi seni delicesine seven birisini arıyorsun, yalanlarda.
Biliyorsun… Asla bulamayacaksın sevgimi onlarda... Sahte bakışlarda kaybolacaksın, sahte hayatlarda mahvolacaksın... Ama nafile sevgili… Aradığını bulamayacaksın, beni, sevgimi bulamayacaksın...
Benim olduğunu sandığım her yerin şimdi başkalarına köle imiş. Olsun, bir ara senin olduğunu sandığın her yerim çürüyene kadar senin kalacak. Bunu belki bilemeyeceksin, belki bilmek istemeyeceksin. Gördüğün her sahte gülüşe aldanıp mutlu olacaksın. Göz yaşlarımı görmeni isterdim bir kez ve onları o sıcacık elinle silmeni yüzümden. Biliyorum istemeyeceksin beni, yalanlarla avutacaksın kendini aynen şu an benim yalandan umutlarla seni beklediğim gibi.
Yalan da olsa bekleyeceğim, sonsuzluk olsa da bekleyeceğim süre.
Her uyandığımda nedenim sen olsan ya, yaşamamdaki gibi. Sensizlik mi ? Buna alışacağımı sanıyordun ya, yanlış tanımışsın beni, her anımda seni özlüyorum.
Her anımda seni seviyorum… Seni daha çok seviyorum... Senle kapatıyorum gözlerimi, senle günaydın diyorum her yeni doğan güne... Seninle seviyorum dünümü,bugünümü ve yarınımı...
Dünüm de vardın hep sevdim seni. Bugünümde yoksun hala seviyorum seni. Yarınımda da olmayacaksın belki ama yine de seni seviyor olacağım. Dünüme, bugünüme yazdım seni ve sana ait olan herşeyi, yarınım da buna katılacaktır.
Neden yoksun yarınımda? En çok olmanı istediğim anımda... Gelecek misin hiç ummadığım bir anda,yoksa silecek misin göz yaşlarım arasında.
Senin için mükemmel olmaya çalıştım, bunu denedim. Ben seni sevdim, yanımda olduğunda ya da olmadığında. Bu sevgi hiç değişmedi. İstediğin gibi olmak için çok çaba sarf ettim. Beni sevmeni çok istedim, vazgeçilmezin olmayı diledim. Bir umuttu gece yarısındaki yıldızlar.
Ama unutmuşum sevdiğim fazla sevgi seveni gaddar sevileni küstah yaparmış… Daha fazlasını istedin,daha mükemmelini... Peki buldun mu sevdiğim? İstediğin gibi,daha mükemmelini buldun mu?
Cevap versen ya bir kerecik, haykırışlarımda boğulmasam. Avuçlarımda acı tohumları olmasa, dokunduğum her şeye acı katmasam. Belki mükemmel değildim hiçbir zaman belki çok iyi değildim. Ama bunlar neden değildi beni böyle sahipsiz bırakmana.
Çok mu zordu bu istediğim... İmkansız mıydı? Bir tek şey istedim senden sadece bir şey... Beni sevmen... Beni benim sevdiğim kadar değil, benim seni sevdiğimin binde biri kadar sevmen..
Ne kadar sevildiğini bilemedin ki hiç, farkına varamadın ki senin için atan bu yüreğin.
Senin içindi bütün çırpınmalarım, senin içindi sabaha kadar pervasızca akıtıp, buruklukla kuruttuğum göz yaşlarım..
Yıkımlardı senin olayın aynı hayat gibi. Bir anda her şeyi yerle bir etmek. Hayallerimi yıktın hayata ayak uydurup. Senin için feda etmediğim bir sen kaldın bunu nasıl yapmamı beklersin ya da bekledin. Bir sancı hissediyorum tam sol yanımda, neden olduğunu çok iyi biliyorum. Peki sen orada tamamen senden yapılmış bir şeyin olduğunu biliyor musun? O kadar kör müsün ya da kör müydün?
Sen hiçbir şeyi görmedin ki bugüne kadar... Ne beni ne sevgimi ne senin için çarpan yüreğimi... Hep uzaklardaydı gözlerin, ufuklara bakıyordun sürekli... Hep başka birini arıyordun..Gözlerime bakarken bile gördüğün göz görmek istediğin göz benimki değildi... Senin için bir araçtım sadece bir araç..
Vakti gelmiş miydi hüznün, mevsim kuşlarının cıvıltısında. Alıp götürse ya beni de kuruyan yapraklar gibi deli rüzgar. Dönse de ne fark eder ki dünya, bir yanım eksikken. Özlemi bilir misin? özlemeyi? Sevdin mi hiç? En azından birazcık!
Tebessümü unuttun mu en çok ihtiyacın olduğu anda? Sensizliğe daha çok sarıldın mı seni özlediğinde?
Oysa ne güzel yakışıyordu sana mutluluk. Sensiz anlamsız kaldı benliğimde.
Mutluluk asılı kaldı bende,yüreğimde…
Hiç olmamayı istediğim gecelerde kayboluyorum göz yaşlarımda. Çaresiz eriyorum hasretinle. Pencereden bakıyorum da sahipsiz kalmış akşamlara ne kadar çok ortak yanımız var diyorum Her güneş çıktığında bende yok oluyorum, her ışık ruhumu acıtır oldu, buna bir son vermeni isterdim, seni sevdiğimi , sana muhtaç olduğumu bilmeni isterdim. Gece gibi umarsız kalmanı beklemektense sadece benim olmanı isterdim. Göz yaşlarımın damladığı her kağıtta biraz olsun umut yeşersin. Bu istekler çok mu? Doğru! insan hak etmediği şeyleri hak etmeden istememeli, hele hayattan hiç istememeli...
alıntıdır..