[CptJackSparrow]

Mustafa ve Tayfur Hocalar, Futbolcu arkadaşlarım...
Hepimizin hayalini kurarak beklediğimiz an yaklaşırken bizler için zaman geçmez oldu.
Bir an önce bir sonraki hafta gelsin de kazanalım bekleyelim diyerek bekliyoruz ama o bir sonraki hafta bir an önce gelmiyor.
Sizlerin zamanı nasıl geçiyor, düşünmek bile istemiyorum.
Ama çok sıkıntılı zamanları geçirerek geldik buralara. Sizler de, bizler de.
Ucuz duygu sömürüleri ile sizin omuzlarınıza ek yükler bindirmek istemem... Ama ben size tarihe geçmekten bahsediyorum.
Çok zor bir yıl geçirdik, daha zor bir yılı yaşıyoruz. Sizin peşinizde koşan taraftarlarınızın en az %20'si işsiz ve yarınını bile düşünemiyor. Hepimiz biliyoruz ki bundan 20 yıl sonra, bu yılı hep lanetle anacak büyük bir kısmımız. Çok zor bir yıldı, çok sıkıntılar çektik diyerek hatırlayacak.
Ve sizler, kötü yılların anıldığı o sohbetlerde "Allahtan Beşiktaş'ım şampiyon oldu da biraz acımız hafifledi" bahisleri ile tarihe geçeceksiniz. Bu yıl diğer yıllar gibi değil. Bu yıl çoğumuzun hiç olmadığı kadar iyi, olumlu, mutluluk verici şeylere ihtiyacı olan bir yıl ve siz şu ana kadar, bence, çok iyi yoldasınız.

Mustafa Hocam,
İçimizden sana "teknik direktör" ünvanını çok görenler oldu, "yorumcu" dediler. Aldığın başarıları lagaluga ile gözardı etmeye çalışanlarımız oldu. Gülümsemene takılanlarımız, sabote ettiğinden şüphelenenlerimiz oldu. En umutsuz anlarımızda sen hep beklememizi öğütledin. Sabırsızılıklarımız vardı, özlemlerimiz. Bize hep beklememiz söylenmişti ve o beklemeler hep hüsranlar getirmişti bize.
Bir Beşiktaş'lı olarak yerin dibine geçmiştim Trabzon beraberliği sonrası Trabzonluların, GS maçı sonrası GS'lilerin bizimle makara yapmalarında. Başımızı yere eğdirmediniz. Bizimle makara yapanların şimdi bulundukları yerle biz makara yapıyoruz. Kendi adıma size teşekkür borçluyum.
İzlediğim onca içi boş yerli-yabancılardan sonra Ernst'i, Yusuf'u izlettirdiğiniz için size teşekkür borçluyum.
Yarınını göremediğim, gelmesini istemediğim bir zamanda bir yandan da haftasonunu, bazen çarşambasını iple çektiğim zamanlar yaşattığınız için size teşekkür borçluyum.
İpini kopartanın demeç verdiği, maç sonrası kontrolü kaybetmiş yöneticilerin yönettiği Beşiktaş'ımıza ağırbaşlılığı, efendiliği, saygıyı, sevgiyi ve hepsinden önemlisi "bunun bir futbol olduğu" hatırlatmasını geri getirdiğiniz için size teşekkür borçluyum.

Futbolcu arkadaşlarım,
Islıklananlar oldu aranızda. Yuhalananlar. O formaya yakıştırılamayanlar.
Küfür yiyenleriniz oldu, beddua alanlarınız.
Zaman zaman yalnız bile bırakıldınız.
Ama siz birbirinizi satmadınız, ateşe atmadınız.
Birbirinizin kellelerini teslim etmediniz.
Küsmediniz. Bozulmadınız.
Ne çok özlemiştim Beşiktaş'ımda aynı forma için rekabet yaşayan iki topçunun gol sonrası sarılmasını görmeyi.
Siz daha da ileri gittiniz, rakibinizi sırtınıza alıp taşıdınız. Kulubeden fırladınız. Ben daha geçen sene gol attığında etrafında sarılacak kimse göremeyen Beşiktaş'lılar izlemiştim halbuki.
O şampiyonluğu kimse sizin kadar haketmedi. Çoğunuz hayatında üst düzey bir şampiyonluk görmedi. Yusuf ve Rüştü futbolunun son demlerinde şampiyonluk sevincini bir de Beşiktaş'larında yaşasınlar. Ernst görsün Almanya'da mı daha güzel kutlanıyor, Türkiye'de mi. Bobo Nobre Brezilya bayrağı ile çıksın kupa törenine. Holosko'nun Beşiktaş hayranlığı artsın. En sıkıştığımız anlarda en mucize işleri yapıp bizi ipten alan Tello da görsün Beşiktaş nasıl kutlar şampiyonluğunu.

Bizlerin de türlü hatalarımız oldu.
Ama biz de dersler aldık hatalarımızdan.
Daha sabırlıyız 90 dakika oynanırken. Bu size güvendiğimizden. Biliyoruz ki elinizden geleni yapıyorsunuz. Biliyoruz ki bir şekilde o maçı çevireceksiniz.
Nasıl siz sahada sabırla golü arıyorsanız, biz de sabırla destekliyoruz.
Küfür de etmiyoruz kaç haftadır. Ceza sınırındayız. Elleri tetikte bekliyorlar cezakesiciler ama hevesleri kursağında hala.
Öyle böyle değil, biber gazı yiyerek stada girdik ama küfür etmedik.
Deniz Çoban'a bile sabrettik küfür etmeden ya artık sanmam küfür edelim.
Bursa maçında stada giremeyenlerimiz bile oldu, öyle doldurduk.
Otobüsümüzü dumanla doldurmamız sevgimizdendi. Bazen nasıl göstereceğimizi bilemez olduk.
Hele bir de iki kupayı da getirirseniz...


...............forzadan alıntıdır.............