[daniel_clark]

Gülüyordun / Ölüyordum



Tanıdığın birinden duydum, bugün.
Mevsimleri de küstürmüşsün,
Benden sonra.
Günler geçmez olmuş.
Takvimler hep aynı.


Takılı kalmışsın sonbahara,
Islak caddelere,
Sarı yapraklara,
Sonra arkadaş olmuşsun,
Hep ağlıyormuşsun, yağmurlarla.


Nemliymiş hep gözlerin,
Özlüyormuşsun.
Akşamı cam kenarlarında bekliyor,
Buğulu camlara adımı yazıyor.
Üşüyormuşsun.


Gece yarıları, sokak kapısından,
Gizlice rüyalarına alıyormuşsun,
Hayalimle uyuyor,
Sonra, kimse görmesin diye sabah erkenden,
Yolcu ediyormuşsun, hayalperest olmuşsun,


Ya ben, sevgili;
Hep İstanbul gibiydim,
Hep parçalı bulutlu,
Ne yağmurum belli, ne güneşim,
Gözlerin gelince aklıma, fırtına,


Kaç gece adını sayıkladım bilsen,
Uykusuz rüyalarıma, misafir ettim seni,
Resimlerinle kaç gece konuştum,
Ama o zamanlar,
Geceleri sadece ben üşüyordum,


Sen kendi halinde etrafına
Gülücükler saçıyordun,
Ben o gülücüklerde ölüyordum,
Sen bilmiyordun,
Gülüyordun, ben ölüyordum…



Ferhat TOKMAK
DİNLEMEK isteyenLER BUYURSUN:

Gülüyordun / Ölüyordum, GÜLÜYORDUN / ÖLÜYORDUM