Seni üzdüm elimde olmadan
Düşmesin diye tutmaya çalıştığım kristal bir bardak gibiydin
Ama ben tutamadım
O şimdi yerde
Ve paramparça
Ne yapsam olmayacak eskisi gibi
Küçükken herşeyin tamirini çok kolay sanırdı çocuk kalbim
Birisi kırsa da oyuncağımı
Özür diledimmi yüzümde güller açardı
Beraber oynamaya başlardık kaldığımız yerden
Çocuk çocuk nasıl gülerdim
Hala bir resmim var öyle,arasıra bakarım
Ne zaman birisi kırsa beni,ne zaman ben kırılsam birine
Ama çocukluğumda ki gibi hissedemiyorum artık ben bile
Unutmuyor yüreğim bazen ne yapsam
Özürler artık pazarlarda satılık
Ve üzüntünü gözlerinden kimse okuyamıyor
Anlatmak uzun zaman aldığından değil
Dinleyecek kimseyi bulmayacağından gönül susuyor
Söylesem tesiri yok,sussam gönül razı değil desende
Susuyorsun hiç istemeden hem de
alıntıdır..