Beşiktaş taraftarı kendi yuvalarında alınan F.Bahçe yenilgisinden sonra tam bir şoka girdi. Travmadan kat kat ağır bir sarsıntıydı. Maçtan sonra gözyaşı döken, işyerinde yenilginin altında ezilen, pazartesi sabahı okula dahi gitmek isteyen taraftarlar derin bir hayal kırıklığının oluşturduğu ızdırabın içinde günlerdir yanıp duruyorlar. Sessiz bir içe dönüş. Alayına isyan durumu var. Hissetmek için sokağa inmek, Ankara'da takımı karşılamaya mecali kalmayan taraftarı iyi okumak gerek. Bu şok halinden kurtulmanın yolu var. Bu durumda "Çivi çiviyi söker" mantığıyla bakmak daha doğru olur. F.Bahçe maçında girilen şoktan bir başka F.Bahçe çıkarır. Çarşamba günkü Türkiye Kupası finali bu açıdan müthiş bir fırsattır. Dün akşamki Ankaraspor galibiyeti taraftarın kalbinde açtığı yaralara sadece pansuman görevi gördü. Bir nevi oksijen takviyesi. Hatta Sivas'tan gelen sonuç Beşiktaşlılara kan verdi, can verdi. Siyah-beyazlı futbolcuları Ankaraspor maçının ilk yarıda sahada F.Bahçe maçındaki gergin, savruk hallerinden biraz uzaklaşmış, şampiyonluğa daha fazla inanmış bir halde gördüm.
Ernst&Cisse isabetli
Her ne kadar paslaşmaları istenen seviyede olmasa bile, ilk yarı yardımlaşmaları, topu kaybettikten sonra ki savunma anlayışları iyi düzeydeydi. Cisse ve Ernst'in yan yana oynatılması, 5 haftadır verimsiz Tello'nun yedek soyundurulması doğru kararlardı. Holosko'nun golü de ilk yarıdaki futbolun hakkıydı. Soyunma odasında Sivas'ın yediği iki golün etkisi olsa gerek anlamsız bir stres takımı sardı. Rüştü bu anlarda yaptığı kurtarışlar tecrübenin önemini bir kez daha hatırlatsa da Ediz'in kafa golü net bir paylaşım hatasıydı. Bursa maçında takımını gördüğü kırmızı kartla yalnız bırakan İbrahim Toraman oynadığı
futbol ve attığı kritik golle hem gönül aldı, hem de takımını kurtardı. Sivas'ın yenilmesi ligimizin fırsatlar ligi olduğunu hatırlatırken bunu Toraman başta olmak üzere Beşiktaşlı futbolcular bu sefer değerlendirdi.
Fatih Doğan