Yine sonbaharlar geldi ömrüme
Yitik bir hayata musallat olmuş
Gençliğim kaybolup giderken ellerimin arasından
Karanlık zihniyetlere mahkum oluyorum ...
Dur durak bilmeden tükenen hayallerim
Prangalara vurulmuşçasına
Eskiyip dururken bir ışık bekliyorum
Yorgun ruhumu yeniden ışığa kavuşturmak için…
Belki bir son yakalayacağım kendime
Yada yeni ezgiler keşfedeceğim ama ,
Biliyorum ki pes etmeyeceğim
Bu oyunun sonunu ben kendi kalemimle yazacağım…
AkDoRa
12.05.2009 – 22.40