O GÜN…
O gün, kelimeleri unuttum ben.
Sözcükler silindi…
Başka diyarların harfleri doldu zihnime,
Güneşin diliyle konuştum.
O gün, dünyaya dokundum ben.
Daha bir sevdim hayatı.
Gemiler açıldı denize sonra…
Beyaz ve köpüklü dalgalarıyla…
O gün, yangın yeri gönül, gül kokulu dumanıyla.
Zamana sığamazsın ya bazen,
Sığamadım o gün…
Bir su pınarının pervasızlığıyla aktım, aktım, aktım.
O gün,
Meltem oldum, estim ben.
Bir güvercinin kanadına dokundum…
Sonra sen gittin…
Hiç oldum. |