Aşk yasaksa kim yasaklamış?
Ateş yanmışsa “yakan söndürsün”, beni suçlama ne olur!..
Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli değil “en zorudur aşkın”
Seni yaşayamamak, sana dokunamamak, sana sarılamamak
Seni koklayamamak, baharı koklar gibi,
Baharın içinde “hanımeli çiçeğini” nefseder gibi
Yasaksa yasak!.., Geç bunları
Bana acı çektirmek serbest mi peki?
Benim geceleri mi azaba çevirmek hak mı, hukuk mu?
Suçlu değilsen de “sorumlu” değil misin?
Kastın yoksa da “sebep” değil misin?
Yaşadığım azabın “menşei” sen değil misin?
Sevdiğim, kendimden bile gizlediğim, gecelere sözlediğim,
Deli gibi özlediğim sen değil misin?
Sen değil misin titreten beni,
Sıcaklığını duyduğum, uğrun uğrun kavrulduğum, lime lime yok olduğum,
Ah!.. be!..Gül yüzüne kurban olduğum
“Kadınım” diye sarılamadığım,
Gözlerine çakılıp kalamadığım,
Düşlemekten kendimi alamadığım,
Çıplak gecelerin karanlık elbiselerini soyamadığım,
Sevmeye bir türlü doyamadığım sen değil misin?
Hayaline feda ettim ben tüm gerçekleri,
Dünümü de, bu günümü de sana vakfettim, yarın var mı düşünmedim bile
Saatlerin tik-takları da, saniyelerin anlamı da sensin!..
Sen hatırlandıkça düşünülen değil, “unutulmayan nefessin”
Gözlerimde fersin sen, kulaklarım de sessin,
İçimde bir yangın ve bitmeyen hasretsin
Sen benden içresin, yüreğimdesin, hücrelerimdesin, sen benimlesin
Rüyalarımı paylaştım ben seninle, hayallerimi paylaştım
Ben senin için “kadere” sataştım, şansla dalaştım!..
Ve senin için ben, “Kendime bile savaş açtım!..”
Sen “aşksın” benim için yaşanan karasevdasın
Yalnız aklımda değil, yalnız yüreğimde değil
“Alın yazımda bile sen varsın”
Sen “kadınsın” benim için
Tüm duygularımın menzilisin,
Sen cennetin benzerisin
Sen “can’sın” benim için
Yaşama sebebimsin, cananımsın
Kurşun yemiş döşüm, kanayan yaramsın
Sen rahmetim,
Sen cennetim,
Sen servetim,
Sen her şeyimsin!..
Ve sen benim bu hayatta ki;
“Tek eksiğimsin!...”