İnşaat Sektöründe Finansal Kiralama | |
Finansal Kiralama (Leasing) Kavramı ve Tarihsel Gelişimi
Leasing, İngilizce “lease” kelimesinden gelemekte olup, sözcük anlamı taşınmaz, bir malın uzun vadeli olarak ve belirli bir kira bedeli karşılığında bir başkasına kullanılmak üzere devredilmesidir. İngilizceden gelen bu deyimi dilimiz dahil diğer tüm dillerde de aynı anlamda kullanılmaktadır. Ancak, ilgili yasal düzenlemede 1985 yılında (3226 sayılı yasa) “Finansal kiralama” deyimi ile kullanılmış, zamanla bu kavram leasing ile eş anlamlı olarak kullanılır hale gelmiştir. Bugün finansal kiralama kavramına taşınmaz mallar yanında, makine teçhizat gibi mallar da girmiş ve anlamı genişlemiştir (Uludağ, Arıcan, 1999, s.5).
Son yıllarda dünya, araştırma ve buluşlar sonucu hızlı bir değişimin içine girmiş bulunmaktadır. Bu hızlı değişim nedeniyle birçok ürün, çok kısa süre içinde, geri teknoloji ürünü durumuna gelerek, daha ekonomik yaşamını doldurmadan demode olmakta yada teknolojik olarak verimliliğini yitirmektedir. Bu nedenle, özellikle teknoloji ve sermaye yoğun yatırım yapan girişimcilerin riski artmaktadır. Ayrıca, piyasada ürün çeşitlenmesi nedeniyle, birçok işletme, ürettiklerini satmakta güçlük çekmektedir. Büyük teknolojilere ve ileri donatılara dayalı yatırımda bulunmak ise, gerçekten yüklü bir parasal kaynağı gerektirmektedir. İşte tüm bu sorunların çözümlenmesinde başvurulan bir yöntem leasing yada ülkemiz uygulamasındaki kavramı ile finansal kiralama olmaktadır.
Günümüzde büyük yatırımların büyük parasal kaynaklara gereksinim göstermesi nedeniyle girişimciler, kaynak bulma sorunu ile karşı karşıya kalmaktadırlar. Bu sorunun çözümünde finansal kiralama, para bulma ve kaynak sağlama yöntemi olarak devreye girmektedir. Finansal kiralama yönteminin dünyada yaygınlaşmasının en büyük nedeni, bu noktada sağladığı kolaylıktır.
Demode olma riskinden kurtulmak, ilerleyen teknolojiye ayak uydurmak, kaynak yaratmak isteyen girişimciler, finansal kiralama sözleşmesiyle bu isteklerine kavuşmaktadırlar. Finansal kiralama anlaşmasında, finansmancı (leasing veren), kullanıcı (leasingi alan) olmak üzere iki taraf ile finansal kiralamaya konu olan mal ve bu malın üreticisi söz konusudur. Çoğu zaman malın üreticisi devrede yer almaz. Genellikle kiralayan (finansal kiralama şirketi) ile kiracı (kullanıcı şirket), anlaşmayı oluşturur. |