02-02-2007, 15:46
|
#11 |
| Guest |
5. İktisadi Birlik Ekonomik bütünleşme hareketlerinin son aşamasıdır. Uygulanacak olan, ekonomik, mali, sosyal ve parasal politikaların birlik tarafından ortak biçimde belirlenmesi ve ortak bir para birimine geçilmesini ifade eder. Gümrük birlikleri, iktisadi birliklerin ancak yarı yolu sayılır. Gümrük birliğini oluşturan ülkeler, ilerlemelerini sürdürüp iktisadi birlik aşamasına geçmeyi ve en sonunda siyasal bir bütünleşmeye ulaşmayı hedefler. İktisadi birlik durumunda, üyeler arası işbirliği serbest ticaret ve serbest faktör dolaşımının ötesine geçer. Örneğin; vergi politikaları, para ve maliye politikaları ile sosyal ve öteki ulusal politikaların uyumlaştırılmasını gerektirir. Adeta üyelerin tek bir birleşik ülke oluşturmaları durumu meydana gelir. Ekonomik birliğe geçiş için ortak olarak benimsenecek bazı konular bulunmaktadır. Bunlar; 1. Mal Standartları, 2. Hizmet Sektörü, 3. Rekabet Politikası, 4. Kamunun Satın Alım İşlemleri, 5. İşletme Hukuku İlkeleri, 6. Ortak Rekabet Kuralları, 7. İnsanların Serbest Dolaşımı, 8. Yasal ve Yönetsel Engeller. Kısacası, iktisadi birliğin oluşabilmesi için tüm önemli ekonomik, sosyal ve yasal konularda adeta bütünleşmiş bir piyasa durumuna geçmek gerekir.[1] 6. İkinci En İyi Teorisi Gümrük birliklerinde üye ülkeler arasında, gümrük tarife duvarlarının kaldırılması ve serbest ticaret alanlarının genişlemesi sonucunda refah arttırıcı gelişmeler olduğu için, üçüncü ülkelere karşı uygulanan gümrük duvarları nedeni ile refah azaltıcı etkenler de oluşabilir. Tam Rekabet Piyasasının geçerli olduğu bir dünya piyasasında optimum refaha ulaşmak için en iyi yol Pareto optimumudur. Fakat, gümrük birliklerinde optimum refaha ulaşmak söz konusu değildir. Burada refahın arttırılması söz konusudur. Bu da “ikinci en iyi durum” teorisinin içinde ele alınabilir. Tam rekabet ve serbest ticaret, dünya refahını en yüksek düzeye çıkarması bakımından “en iyi” politikadır. Tam rekabetin önemli varsayımlarından birisi özel maliyet ve sosyal maliyet veya özel fayda ve sosyal fayda arasında bir farklılık bulunmamasıdır. Yani piyasa fiyatları bir mal veya hizmetin hem özel şahıslara hem de topluma olan maliyet ve kazancını göstermektedir. |
|
|  |