Tam üyelik halinde, Türkiye'nin üçüncü ülkelere göre var olan rekabet avantajı daha da artacaktır. Üye ülkelerin birbirlerine olan ticaret tercihinden Türkiye de yararlanacak ve üye ülkeler karşısında da rekabet gücü kazanacaktır. Genişleme sürecinde yer alan Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri ile değişecek DTP şartları allında Türkiye rekabet edebilecektir. Aynı şekilde Türkiye'ye yönelik ihracatta DTP'nin daha liberal olacağı ve AB'nin tarım ürünlerine yönelik yoğun sübvansiyonu azalacağı varsayımı ile AB'nin rekabet gücü bugünkü kadar kuvvetli olmayacaktır. Hayvansal ürünlerde ise rekabet gücü kalıcı olacaktır.
4. Türkiye ve Avrupa Ülkeleri Tarım Sektörünün Verimlilik Karşılaştırmaları
4.1. Tarımda Girdi Kullanımı
Tarımda verimliliği artırmak için, Topluluk girdi kullanımına büyük önem vermiştir. Türkiye’de ise girdi kullanımı hala yetersiz düzeydedir.
Topluluk ve Türkiye hektar başına kullanılan gübre miktarı 1985 itibariyle aşağıda verilmiştir.
AT Ülkeleri Hektar/kg
Hollanda 355
Almanya 265
Danimarka 236
Lüksemburg 219
Fransa 183
İngiltere 139
İrlanda 118
İtalya 112
Portekiz 77
Yunanistan 70
İspanya __60__
Ortalama 166
Türkiye 82
Türkiye’de tarımda ekim alanlarının marjinal sınırlara ulaştığı dikkate alınırsa, üretimi artırmada tek seçeneğin birim alandan alınan verimi artırmak olduğu sonucu ortaya çıkmaktadır. Bunun için daha fazla üretim girdisi ile yeni üretim teknolojilerinin kullanımı kaçınılmaz hale gelmektedir.
Yapılan verimlilik analizleri sonucu 1963-1992 yılları arasında genel olarak tarımdaki verimlilik artışının düşük olduğu görülmüştür.
Bitkisel üretimle ilgili olarak ortalama yüzde 1,6’lık artış; kullanılan tohumluk verimliliğinde ortalama yüzde 8,5’lik artış ve tarımsal ilaç verimliliğinde ortalama yüzde 7,5’lik artış, hayvansal olarak ise yüzde 4,7’lik artış meydana gelmiştir.
Yapılan ekonometrik çalışmalar sonucunda 1963-1992 döneminde tarımsal gelişmenin büyük ölçüde sermaye kullanımına bağlı olduğu görülmüştür.
|