07-02-2007, 13:10
|
#6 |
| Guest |
ABD’de 20. yüzyılın başlarında çıkan ve başka kaynaklardan alınan yazıların özetlenerek sunulmasına dayanan dergiler içinde “Reader’s Digest” (1922) başlı başına bir yer edindi. Başlıca bir sanayi durumuna ulaşan dergicilik günümüzde çok geniş bir alana yayılmıştır. 20. yüzyılın ikinci yarısında uzmanlık alanlarına göre daha da çeşitlenen mesleki, ticari ve teknik dergiler, kendi alanlarındaki en son gelişmeleri aktarır ve teslim ettikleri kesimin çıkarlarını savunur. Sınırlı bir tirajı almakla birlikte, reklamcılara belirli tüketici çevrelere doğrudan ulaşma açısından geniş olanaklar sunar. Konularında uzman yazarların makalelerine yer veren bu dergiler yetkin baskılarıyla da dikkati çeker.[1] 1.1. Türkiye’de Dergiler İlk Osmanlı Dergileri Tanzimat Döneminde Batılılaşmanın bir uzantısı olarak ortaya çıktı. İlk dergi olan Vekayi-“i Tıbbiye (1849), sağlık ve mesleki olarak iki farklı nitelik taşıyordu. Halkın sağlık konusunda eğitilmesini amaç edinmekle birlikte, tıbbi olayları, ilaç ve tıbbi malzemeleri tanıtan telif ve çeviri yazılara yer vermesi bakımından bir meslek dergisi niteliğindeydi. 1862’de Cemiyet-i İlmiye-i Osmaniye’nin yayın organı olarak yayımlanmaya başlayan Mecmua-i Fünun, fen bilimlerinin yanı sıra sosyal bilimlere ait yazılara da yer vermiştir. Bu dergi çeşitli bilim dallarının tartışıldığı bir forum işlevini üstlenerek bilim dili oluşmasına katkıda bulundu. 1860’larda çıkan Mir’at (1862), Mecmua-i İber-i İntibah (1862), Mecmua-i İbretnüma (1865) gibi dergilerin en çok tutulanı,askeri alanda inceleme, şema ve haritalar yayınlayan Ceride-i Askeriye (1864-1922) oldu. 19. yüzyılın ikinci yarısında direkt olarak bir alana hitap eden yada belli başına konulara ağırlık veren dergiler de yayımlanmaya başlandı. |
|
|  |