2. Kitle İletişim Araçlarında Şiddet İçerikli Gösterimlerin Sunumu
Söz konusu durumun sürdürülmesinde önemli bir ağırlığı, kitle iletişim araçlarının yaygınlaşan kullanımında önemli bir yere ve etkinliğe sahip bulunan şiddet içerikli fantazyalar/gösterimler oluşturmakta ve bu alanda en önemli tehlikeyi, sinema ve televizyondaki fantazya görünümlü şiddet gösteriminin, içimizdeki yeterince sublime edilmemiş toplumsallık-karşıtı güçlerin veya huzursuzluk, kırgınlık ve endişelerin zararsız biçimde dışa vurulmasına yol açtığı –bir başka deyişle, şiddet gösterimlerinin izleniyor olmasının gerçek yaşamda şiddete yönelmeyi azalttığı- ve böylece bunlardan hem arınmayı hem de bir eğlenme olanağını sağladığı şeklinde, bu yayınlara büyük ölçüde dayanak oluşturan ve aldırmazcı tutumları içeren Fantazya Kuramı’nın artık günümüzde neredeyse geçerliliğini yitirmesine karşın, hala savunulmakta bulunulması olmaktadır. “Çünkü; bu hipotezin doğru olabilmesi, filmde gösterimi yapılan şiddetin bir fantazya niteliğinde olduğunun izleyici tarafından oldukça belirgin bir şekilde algılanabilmiş olmasına bağlı bulunmaktadır. Bu ise, çoğu kez, ilk yönde; yani, şiddet gösteriminin fantazya niteliğinde oluşunun bilişsel düzeyde algılanmasının önleyici yönde toplanan koşullar nedeniyle olanaksızlaşabilmektedir. Zaten bireysel ve özgün yaşam-deneyimleri ile dünyayı ve realiteyi kendisi açısından görme yeteneği ve bakış açısı gittikçe daralan ve bu yüzden de kazandıkları sınırlı ve birbirine benzer algılamalar etkisiyle de, izledikleri bir şiddet programında gördükleri olay veya dizideki karakterlerden biriyle yaptıkları özdeşleşme ve abartma gibi ekonomizasyon ve rasyonalizasyon aracılığıyla kurdukları ilişkilerde, neyin fantazya, neyin realitenin yansıması olduğunu anlamaları da güçleşmektedir” (Oskay 1982: 375-376-377). |