Gözlerimi biraz sağa çevirdim güzel yamacın eteklerindeki muhteşem çam ağaçları kendilerine mahsus bir seda ile beni tebşir ediyorlardı.Nazarlarımı sola çevirdim cığıl cığıl akan dere, bana validemden gelen mektuptan dolayı gülüyor , oynuyor , köpürüyordu...Başımı kaldırdım, gölgesinde istirahat ettiğim ağacın yapraklarına baktım.Hepsi benim sevincime iştirak etiğini , yaptıkları rakslarda anlatmak istiyordu.Diğer bir dalına baktım , güzel bir bülbül , tatlı sedasile beni tebşir ediyor ve hissiyatıma iştirak ettiğini ince gagalarını açarak göstermek istiyordu.
İşte bu geçen dakikalar anında ,hizmet eri:
-Efendim , çayınız , buyurunuz , içiniz , dedi.
-Pekala,dedim.Aldım baktım, sütlü çay...
-Mustafa bu sütü nereden aldın?Dedim.
-Efendim,şu derenin kenarında yayıla yayıla giden sürü yok mu?
-Evet,dedim.Evet ne kadar güzel.
-İşte onun çobanından 10 paraya aldım.
Valideciğim, 10 paraya yüz dirhem süt, hem de su katılmamış.Koyundan şimdi sağılmış, aldım ve içtim.
Fakat bu sırada düşünüyorum.Ben validemin sayesinde onun gönderdiği para ile böyle süt içeyim de , annem içmesin , olur mu?Şevket neden içmiyor? dedim.
Fakat yukardaki bülbül bağırıyordu:”Validen kaderine küssün, ne yapalım.O da erkek olsaydı , bu çiçeklerden koklayacak , bu sütten içecek , bu ekinlerin secdelerini görecek ve derenin aheste akışını tetkit edecek ve çıkardığı sesleri duyacak idi.”
Şevket merak etmesin , o görür , belki de daha güzellerini görür.
|