2/
Şiire özlem sözüyle başladım
Çocuk doğar doğmaz niçin ağlıyor
Sonsuzluk içime kerte kerte otursun
Haramiler su başında
Sevinçlere sıra gelsin istedim
Kokusu kaybolmuş bir karanfile
Ve insan teriyle yoğrulmuş
Bir kitabı okumaya sıra gelsin istedim
Bilinir, gözlerimden bilinir
Kimi, niçin sevdiğim.
Gönül bu hayıflanma
Bir kızın yanağından bir gül koparsam
Kızılırmak anısına
Hüsran bıçağın ucuna düşmüş
Segiyse yüreklere sığmıyor
Hasret taşıyan gönül
Sıla yollarında titreyip durur
Fermansız bir türkünün dizeleriyle
Sabah sabah gelip geçti turnalar
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|