5/
anadolu\'dan almanya\'ya
almanya\'dan anadolu\'ya
bir bakıma öyle sayılsın ki
evden sokağa, sokaktan eve taşınırsın
kınalı iki pabuç üzerinden geçerek
sır olmaya yüz tutmuşken sevinçler
burkuluyorsun
ne yattığın erkekleri tanırsın
ne de gezdiğin yerleri
hep göçebelik
hep gezginlik
su gibi...
sunulmuşsun sofralara yudumluk rakı gibi
zemheride çırpınan kuşalın kanadı yok
gecelerin getirdiği esinti
yazdığın tüm şiirleri kırlara taşıyacak
insancıklar ölünce
sırtında çanta okul dönüşü
ne hayaller kurardın bilemiyorum
saçlarında,
efil efil buharlaşan güzellik
yıldızlara ulaşırdı seninle
andıkça gülüyorsun
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|