Zülfü Yare Dokunmak
1
Sokaklara yayılırken geçici bir güzellik
Tutunurum yaprakların yeşiline ben
Tutunurum gizlice
Hiç kimseyi bağışlamadım, onlar da beni bağışlamasınlar
Haydut olduk onların adına onların kitaplarıyla
Sonra, sorgusuzca göçüp kıtalar üstüne
Oturup hüzünlü şarkılar yazdık
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|