Ne garip!
Hem sana kızdım,
Hem ilk göz kırpışımı sevdaya
Senden öğrendim..
'GÜL' değildi adı ama
Bir zakkuma gönül verdim!.
Hani!
Duyduğunda üstüme yürümüştün,
Bense hayata küsmüştüm...
'Bu adam haksız'demiştim içimden
Kendimi büyük,seni küçük görmüştüm.
Haklıymışsın meğer!...
Şimdi anlasam da haklılığını,
Zehrini içiyorum zakkum çiçeğinin:
Namus adına,
Kırmızı duvak adına,
Beyaz gelinlik adına
Töre adına,
Senin alnın ak kalsın diye
Üstüme yağan karlar adına,
Açacağım çiçekler,çocuklar adına babaaaa!..
Çocuklar adına....
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|