Acılı bir vahşetten başka bir şey kalmadı bana. İnsan batıl bir inançtır. Bunu öğrendim. Yaşamak zulmetmektir. En kutlu, en doğru, en haklı, en masum ölümler intiharlardır. Kendisini yaşatamayan insan kendini öldürmeli. Yapamıyorum bunu, yaptırmıyorlar. Ruhum titrek, kanlı, zalim bir rengin tutsağı. Ben yokum. Kimse yok. Her duygu kendini yaşıyor. İnsan sadece bir örtü. Yalan. Bir yalan insan. Kendimi doğrulayamıyorum. Tarih yok. Şimdi yok. Gelecek yok. Sadece karanlık bir nokta insan. Ölüm bile soğutamıyor beni.
Dünya pislik dehlizi. Temiz olan hiçbir şey yok. Bir kirleniş yeri dünya. Canavar, sefil, bedbaht, zavallı canavarlar diyarı dünya. Kimse doğruyu söyleyemez. Hayat yok. Bunu yaşadım. İnsanlık kandırıldı. Olsaydı hayat ben yaşardım. İşte kendimi en büyük uçurumlara fırlattım. Kahır. Kahır. Kahır. Tek yenilebilecek yiyecek bu…
__________________  Sen her şeyi biliyorken, Ben her şeyi göze almışken, Sana uzaktan kıvranmak, Nasıl acılı bir kanserdir bilemezsin! |