[tyler durden]

iftar sofrasında rakı bi hayat yaşıyorum ben amca...
sancılı geçiyor burda geceler
rüya müya görürdük eskiden,
şimdiler de o da yok biliyo musun?
sek uyuyorum, susuz uyanıyorum...
aşk diye bişey varmış sizin zamanınızda; anlatırlardı
kıyısından şöyle bi ayağımı soktuğumu biliyorum...
siz yaşar ama gösteremezmişsiniz, ayıpmış o devirde!
şimdilerde herkes her bişeyini gösteriyor amca, ama ortada aşk yok!
yok, yeğenin değilim amca, sözün gelişi amca diyorum
sizin zamanınızda insanlar insanmış,
sevdalar demli olurmuş, gözler kara yürekler mangalmış...
...
bilemedin mi beni amca?
ben de seni bilemedim
zaten bilsek birbirimizi benim sana anlatmama gerek kalmaz
hem sen "ne anlatıyo bu?" diye bakmazsın yüzüme,
hem de ben sen sağır değilmişsin de beni hakkaten dinliyomuşsun taklidi yapmaktan kurtulurum...