SE

[dygsm]

Sen beni hiç anlamadın ki !
Ne şiirler yazdım uğruna
Her birinde sevdamın kokusu saklı.
Her birinin esrarı, buğusu farklı.
Ne türküler yaktım adına.
Her birinde hasretim közlenmiş.
Her birinin nağmeleri, dinlenmeden tozlanmış.
Ne sancılar biriktirdim içimde.
Mızrap oldu, çaldı gönül telimi.



Ne öyküler düşledim
Hep senli, hep mutlu, hep anlamlı.
Ve yaşadım fikrimce en özelinden.
Ve paylaşmak istedim seninle.
Dağlar sen oluyordun , dalıp dalıp kaldığım,
Denizler sen kokuyordun,
Derin derin içime çektiğim.
Gökyüzü sen oluyordun , hayalimle süslediğim.
Bulutlar, yıldızlar,ay sen oluyordun.
Donup kalıyordum öylece.
Güneşim sen oluyordun.
Isıtıyordun güze dönmüş solgun tenimi.
Gördüğüm her şey sen oluyordun.
Sessiz perdesiz bir çığlık gibi.
Benliğime doluyordun.
Beynimde yaşama dair ne varsa siliyordun.
Öylesine bendeydin, öylesine bendin işte.



Sen beni hiç anlamadınki !
Belkide anlamak istemedin.
Dümensiz bir kaptan, rotasız bir gemi gibi misali,
Savruluyorum anlamsızca.
Taze sürgünler boy verse, gönül bahçemde.
Bir kez denesen, bir kez bir kez istesen,
Anlayabilirmisin beni?
Ama... Ama sen beni hiç anlamadın ki !!!