|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
21-05-2009, 15:45 | #1 | ||
Üyelik tarihi: Jan 2009
Mesajlar: 13.850
Tecrübe Puanı: 51 |
Ellerin mi titredi, yüreğin mi. Umutlarımı vurmaya çalıştığın silahın kabzası sevgiden mi yoksa. Beni yine öldüremedin, kalamadın pişmanlıklarınla, yine döndün bana sevdiceğim. Hasrettin ellerine değdiğimde tutuşmaya, Muhtaçtın sevdama, sana dair her cümlenin sonuna uluorta öpmelerinle nokta koymaya. Yine döndün bana. Dönmedi yüreğim ihanetin kırmızısına, Yalnızlık ilmeğini geçiremedim boynuma, kabullenemedim asla bir başınalığımı Sarkaçlı saatimin tik taklarıyla birlikte geçip gidiverdi hüzünlerim Vuslatı andıkça. Saksısını yitirmiş bir sardunya olmadım asla Gitmelerin dönmelerin eksiltmedi sevdamı, alıştırıvermişim yüreciğimi ister istemez Düşlerimi, hayallerimi budayamadı o gül makası uzak kalışların, arayışların Ağlama ne olur kaldır başını Mahalleye yıldızsız çöküveren geceler utanmadı kendinden, yalnızlığımı **üremediğinden. Sende utanma kendinden tabularımız olmadı ki asla Emindim, işte yine bana döndün sevdiceğim. Yorgun teknelere takılıp kalmışken, özdeşleştiriyorken kendimi, azgın dalgalarla seni Döndün işte alabildiğine muhtaç, utangaç, bir o kadar çaresiz,ıslak O sarmaşık sarmalarının sahibi sen değilmişsin gibi, Kollarına düşünce, dudaklarıma yapışınca kurtulamayan ben değilmişim gibi döndün işte olsa da bir yabancı gibi "Şimdi topla gözyaşlarını kaldırımlarından Gitmeliyiz ıslık çalarak Yalnızlığımdan."
__________________ Besiktasforum.NET KayıpKentinYakışıklısı. | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |