|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
27-06-2009, 18:21 | #1 | ||
∂υмαη ѕα∂є¢є ∂υмαη Üyelik tarihi: Jun 2009 Yaş: 46
Mesajlar: 1.883
Tecrübe Puanı: 22 |
Büzülüp kalmıştım yokluğunun başucuna Yağmur yağıyordu canımı acıtarak.. ' ' köşesinde sessiz hayatla oyalanırken kadın dinledi de etrafını yanağına bir damla tuz bıraktı… ' ' Ben boşlukta tutamam ki ellerimi Salınarak yürümek adetim değil Kessem aşk kanayan ellerimi Başka renge bürünmek takatim değil Ben sensiz taşıyamam ki ellerimi... ' sokakta giderken,kendi kendime gülümsediğimin farkına vardığım anlarda insanların beni deli zannedeceğini düşünüp gülümsüyorum... Orhan Veli Kanık " ...boşa gidiyor bu yağmur boşuna yağıyor boşluğa / bizi yan yana,bizi omuz omuza ıslatmıyorsa... " Bu aralar çok yorgunum, Hep isyankar, hep mutsuzum.. Alnımdaki kara yazı, Ecel gibi, silinmiyor! İçimdeki kurşun değil, Aşk yarası, kapanmıyor.. Söyleyin, bir daha anmasın benim adımı! Söyleyin, daha unutmadım yalanlarını! Söyleyin, mahşere sakladım günahlarını! Söyleyin, bilsin..
__________________
| ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |