Adı oLuyor yaLnızLık.(

[nLqn]

Bu gece dışarıda yağan yağmurun sesi bile ürkütüyor tüm bedenimi .. .
Zamanı durduran gözlerimle geceye karışan özlemler bırakıyorum sensizliğe .. .
Tüm sessizliğimle, yağmur damlacıkları beynimde çılgınca yankılanıyor .. .
Düşüncelerim umutsuz bekleyişlere karışıp fırtınalar estiriyor bilinmezliğe .. .
Ve yine zamansız bir hayatın içine kucak açıyor kollarım .. .
Vazgeçmişliğin, yenilmişliğin adı oluyor yalnızlık .. .

Bu aşk da kazanan yok , kaybeden var .. .
Sen ve ben .. yada biz .. kaybettik .. yenildik ..
Sevdik ama başaramadık .. .

Tüm güzel sözler sessizliğe bıraktı umutları
Düşüncelerle dolu sabahı bekleyen
İki yaşlı göz bıraktı ardında
O an anladım .. Biliyordum ..
Bu kez anladım .. Sözcükleri çıkıyordu ağzımdan .. .
Nasıl olurda , mutlu kalmayı başaramam
Neden tam mutlu oldum derken .. .
Bir başkasını da göz yaşlarıma ortak ederim ki .. .

Artık !
Uzun bir süre yalnızlığa mahkum kaldı bu koskoca yürek .. .
İçten içe acılarla dolu ,
Sonunda hep hüsranla biten aşklarla mahkum kaldı .. .
Kilitledim kalbimin kapılarını .. . son kez .. .
Bir daha açmamacasına .. . Hapsettim tüm benliğimi sevdalara .. .

Biliyorum .. .
Bu kez anladım .. .
Dilimden süzülen birkaç kelimeyle ..
Ben vazgeçtim sen de vazgeç .. .
Durma Sende vazgeç küçüğüm ..