|
neydi seni bana bu kadar bağlayan? neydi bu suskunluğumun sebebi neydi onu bana bu kadar düşündüren neydi yüreğimi acıtan şey ve beni heyecanlandıran şey neydi ağlamama sebep olan gülmeme izin vermeyip beni hayata küstüren bütün bunların cevabı nerede ve nerde saklıydı uzaklara dalmama sebep olan beni benden alıp giden yüreğimi parçalara bölen şey şimdi nerde hangi baharlarda hangi sokaklarda çocuklar gibi dolanıyor hangi parkta sallanıyor ve hangi denizn dalgasında soruyorum sana yalancı nerdesin ne yaparsın geri dönecek misin beklemelimiyim acaba seni bu sonbahar akşamında sessizce camın kenarında mum ışığında ne zaman son bulacak bu yalnızlığım ve sensiz geçen geceler ve gündüzler ben miydim bizi bitiren ben miydim bu sonu böyle karanlık yapan ve ben miydim bu yalnızlığı seçen... |
not benim şiirim lütfen yürütmeyin : ) |
canım yine"sessiz"lerde... açık seçik dökmektense içimi,haykırırcasına yazmaktansa,sukut a sığınmak zorundayım.. kıskanarak bakarken gökyüzünün hüznü ifadesine,"neden" dedim."neden ben bu kadar aleni değilim." sonra düşündüm. bu kadar dertli yağsam, umursamadan, en gürültülüsünden ve ışıltılısından çaksam,ayıplanmaz mıyım? nerden buldun bu özgürlüğü kendinde demezlermi? otur oturduğun yerde ve sadece kendine gürle. kısacası ben anca sukut a sığınırım,kibarlık eşliğinde, anlaşılabilmek ümidiyle.. |
ellerineee saglıkkk .... |
| Türkiye`de Saat: 19:23 . |
Powered by: vBulletin Version 3.8.1
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.3.2