|
Durma yollarımda kendi sözlerinle vurulursun! Ben sevmeleri hep ayrılıkların ertesinde yaşadım,, Hayatın ve insanların hep ikinci planıydım. Süresiz zamanların sonunda kendimin aklında sadece bir "ben" var/dım Benden ötesi sadece kendi geçmişimdi Hep erteleyişleri oluyordum sevdiklerimin Hep sonradan akla gelen sözcükler gibi Akıp giden zamanda özlemleri biriktiren ben oldum hep, Özleyenlerin baş rolü hep "bana" yazıldı "hayat boyunca", İkinci el özlemler varsa bile hiç bilmedim, söylenmedi... Ben çok içtim hayatı ama sarhoş olamadım Kendimden geçemedim hiç Unutamadım… Yıldızlarla gecenin buluştuğu yerde, dileyemediklerimde saklıydı hayatım olmama ihtimalini düşünerek Sevdiklerimi dilemeyi göze alamadım! Gece perdelerini indirirken gökyüzüne, gün bitmiş sayılmıyordu bende Sabahları unutarak çift kişilik yaşıyordum geceyi 24 saat yetmiyordu acılarımı dindirmeye ...hasretimin gece vardiyalarında yalnızlığıma yağıyordum saatler boyunca... öyle bilinen bir nem bırakmaz bu damlalar,yağdıkça birikir yalnızlığım, Sen,başka hayatlarca çoğalırken belki de ben,her saniye kendimden eksilirim ve bilirim hayatımda acılarımdan başka hiçbir şey uzun ömürlü olmadı bende.. ...alışkanlıklarımdan öteye hep başkalaşmış,hep başkasından arta kalan acıların mahkumu olurdum,belki de suça sebebiyet verilmek istenen bir denektim ama kimsenin beni yargılayacak tezi yoktu elinde... ... _Alıntı_ |
teşekkürler yoldaş... |
sende sağol yoldaşım.... |
güzeldi abim |
sağolasın güzel kardeşim... |
| Türkiye`de Saat: 20:31 . |
Powered by: vBulletin Version 3.8.1
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.3.2