Vedat Okyar: Ornek olsun

[dogan_cordoba]

Örnek olsun



Ben çok rahat konuşan bir insanım. Ama bu son olup bitenlerden sonra, gencecik çocuklarımızı kaybettikten sonra konuşmakta zorlanıyorum. Sanki bir el benim vücuduma girdi, iç organlarımı aldı. Artık öyle bir yerdeyiz ki, ben bu yaşımda askere gitmeyi istiyorum. Tamam belki yaşım nedeniyle cepheye çıkmam da cephenin arkasında patates mi soyarım, yer mi silerim, mutlaka durumuma uyacak birşeyler yaparım. Bunu çok samimi hislerimle söylüyorum.

Böyle bir ortamda İbrahim Toraman’ın duruşunu, aylardır dağlarda askerlik yapan kardeşine hiçbir ayrıcalık tanınmasını talep etmeden onu bekleyişini öğrendiğimizde gurur duyduk.

İbrahim Toraman’a yakışan da bu. Tam da Beşiktaşlı duruşu bu. İbrahim zaten sporcu, hem de iyi bir sporcu. Ve sahadaki, saha dışındaki duruşuyla, başka bir tavır takınıp, kardeşini, akrabasını, onu bunu araya dereye koyup yakınına getirecek bir adam değil. Benim tanıdığım İbrahim bu. Benim onu üst seviyede sevmem de bu delikanlılığından, bu kişiliğini yansıttığı sporculuğundan.

ASKERE GİTMİYORLAR

Ona tabii ki sahada yaptığı hatalarından dolayı sitemlerim oluyor. Bu futbol oyununun içinde o var. Ama oyunun dışına çıktığımızda her zaman söylediğimi yine söylüyorum, o kendine yakışanı yapıyor.

İbrahim Toraman çok iyi bir örnek. Herkesin görmesi, bilmesi, duyması gerekiyor. Çünkü bu ülkede bir sürü işadamlarının çocukları ya hiç askere gitmiyorlar, ya giderlerse en iyi yerlerde kalıyorlar. Duyuyoruz, okuyoruz, görüyoruz; çok çirkin örnekler var. Sanatçılardan var, zengin insanların çocuklarından var. Bunlar askere gitmiyorlar. Ya uydurma raporlar alıyor gitmiyorlar, ya da çok mecbur kalınırsa, gittikleri yerler en rahat yerler seçiliyor. Büyük şehirlerde, orduevlerinde askerlik yapıp hemen dönüyorlar.

Ben zaten İbrahim Toraman’ı seviyordum, bu duyduklarım sevgimi ikiye katladı. Onun duruşu da herkese örnek olsun.