Takımı Sahadan Çekin Sn. Başkan
 

Hiç dallandırıp, budaklandırmayayım direk konuya giriyorum hatta başlıkla beraber girdim de.

Ligin kalan maçlarına genç takımla çıkalım.Genç takıma büyüklerden sadece Necip, İsmail, Rıdvan takviyesi yapalım.

Bu kadar basit. Beşiktaş, Bursaya yatacak dedikodularını başlamadan bitirmiş oluruz.Bizim çocuklarımız yürekleriyle oynarlar.Eğer şampiyonluk son maça kalırsa ve fb-gsnin Bursa karşısında alınacak bir Beşiktaş galibiyetine ihtiyacı varsa, bizim çocuklarımız ezeli rakip ebedi dost!lar için de gereğini yaparlar.

Çünkü beni artık ilgilendiriyor kimin şampiyon olacağı.Dün son noktaydı.

Siyah beyaz televizyonumuzun başında babamla TV başında oturmuşuz, siyah beyazlı takımımızı izliyoruz.Tabi ben o zaman ne bileyim puan cetvelini, form durumunu, sağ açığı, stoperi dönüyorum babama "Baba yenersek şampiyonuz di mi?" diye soruyorum.Çünkü yaşım 6, çünkü bir sene önce görmüşüm sahaya Kartal getirmişler ŞAMPİYON BEŞİKTAŞ diye bağırmış insanlar, o nedenle şampiyon Beşiktaş.
Siyah beyaz televizyonumuzda beyazı bizden daha koyu, siyahı bizden daha açık bir takımla oynuyoruz.Babam diyor ki asıl renkleri sarı ve kırmızı imiş.

Ve benim Beşiktaşlılığım ise asıl o maçta başlamış.

Sarı-kırmızılı takım Bünyaminin attığı golle Beşiktaşı 1-0 yenince, babama gözlerim dolu dolu dönüyorum daha ben şimdi ne olacak diye sormadan o bana biraz da sertçe söylüyor Haftaya kazandığımız zaman şampiyonuz oğlum, hemen üzülme!Seviniyorum hemen.Çünkü babam öyle söyledi, çünkü 6 yaşındayım, çünkü Beşiktaş Şampiyon.

Tekrar TVye döndüğümde koyu beyaz-açık siyah takımı Şampiyon Kulüpler Kupası kaldırmış gibi sevinirken görüyorum ama umursamıyorum.Bu sarı-kırmızılılar küçük takım, o yüzden çok seviniyorlar diyorum.

Aradan 1 hafta geçmiş, yine babam, ben ve siyah-beyaz televizyon oturma odasındayız.Babama dönüyorum Kazanacağız oğlum! diyor ve ben mutlu oluyorum çünkü babam öyle söyledi.

İşte gol, 1-0 öndeyiz.Artık maç bitecek şampiyon olacağız, sahaya kartal gelecek.Kirli beyaz-siyahlı takımda bastırdıkça bastırıyor, sanki Kupa Galipleri Kupası Finali oynuyorlar.En nihayetinde 86. dakikada serbest vuruşları 90 tabir edilen yerden filelerimizle kucaklaşınca babam susuyor, sarı-kırmızılı takım şampiyon oluyordu.

Tabi ben nereden bileyim teşvik primini, Tofaş arabayı, çünkü 6 yaşındayım, çünkü babam anlatmadı bunları bana ve Beşiktaş şampiyon değil.

Bugün ise hepsini hatta daha fazlasını biliyorum.Vansporlu Aykutun smacını, Anelkanın sayıya çevirmesi, Arifin 97.dakika uçuşlarını, Zaladın elinden kaçırmasını, Vahap Beyazın ara pasını, Papilanın tamamlamasını, Dereliyi, Kuddusiyi, Gezeri, Yunusu ve Göçeki ben biliyorum.25 yıldır oynanan tiyatoryu biliyorum

Artık düşünüyorum, yorumluyorum ve görüyorum.

Ve Malatya maçı nasıl Beşiktaşlılığımın başladığı günse, dün de Beşiktaşlılığımın artık savaş baltasını topraktan çıkardığı gün.

Ve ben artık babaların oğullarına şampiyonuz oğlum dediklerinde bir takım pis adamların kartal yürekli çocukların düşlerini çalmalarını istemiyorum.

Artık bu iş çığrından çıkmıştır.Artık bu bir savaştır.

Bu Türk Futbolunun geleceği için de savaştır.

Başlatın bu savaşı Sn. Başkan.
Önce Beşiktaşsızlığı gösterin.

Takımı sahadan çekin Sn. Başkan.

başka bi konuda daha yazdım yine diyorum

yoldan yordamdan anlayan büyüklerimiz yazsın bi dilekçe her yere yollayalım

yürünmesi gereken her yere yürüyelim

artık büyüklüğümüzü göstermemiz lazım

sür A2 yi gitsin ..nasıl olsa sonucu belli bir lig .