O ses.... Hıncal'dan Kazım Abi'ye....

[Akdora]

Kazım bir meydan okuyuştu.. Meydan okuma yaşam tarzıydı onun..
Yazılarında meydan okudu hep.. Konuşmalarında meydan okudu.. Yukardan bağırdı hep, gür sesiyle.. Çekinmeden, korkmadan..
Ölüme meydan okuyan adamı kim geri bastırabilir ki..
Tıbbın bittiği yerde "Ben yenilmem" diye ortaya çıktı.. Kanser saldırdı her koldan.. O direndi.. Kanserin girmediği, kanserin kesmediği organı yoktu.. Hepsini temizledi..
Kanser bitiremedi Kazım'ı..
"Zatürree" dediklerinde içim cız etti..
Yüz yılın başının bu bela hastalığı son yıllarda güçlü, yanlış kullanıla kullanıla nerdeyse işe yaramaz hale gelen antibiyotiklere dayanıklı bir mikropla geri dönmüştü. Kazım'ın yarısından fazlası alınmış ciğerleri, bu sağlam adamların dayanması zor mikropla nasıl mücadele edecekti?..
Kazım'ı bitiremeyen kanser arkadan vurdu sonunda..
Ama o muhteşem direnişi, tüm kanser hastalarına moral, tüm kanser hastalarına umut olarak efsane gibi anlatılacak, dilden dile yaşayacak.
Yani Kazım kazandı sonunda..
Öldü.. Ama yenilmedi!..