Ne de olsa Beşiktaş!

[Gokhan]

Kocaelispor düşmemek, Beşiktaş şampiyonluk için kazanmak zorundaydı. Hedefler belli ediyordu ki Beşiktaş’ın olanakları daha ileriydi.
Teknik adamlar böyle bir maçı hangi öngörülerle oynarlardı? Sorunun yanıtını ararken Kocaelispor’un golünü izledik. Son 10 maçında 5 gol yemiş olan Beşiktaş’ın savunması, taşıdığı özgüveni kötüye kullanıp miskinlik gösterince Agbetu iyi bir vuruşla faturayı kesiverdi.

Ve Kocaeli güvenli, paniksiz savunma yapmaya, rakibin hatalarını kullanarak hücumlar denemeye girişti. Yeni gol fırsatı üretti. Beşiktaş ise ligde bulunduğu yere, olanaklarına ve son üç ayda kazandığı özgüvene aykırı bir tutumla çok sıradanlaştı. Tedirgin oldu ve geri düşüşüne tepki veremedi. Evet oyunu karşı alana yığdı, ama bu durum Beşiktaş’ın baskı becerisinden çok rakibinin sahasında kalmasından kaynaklandı. Ağırkanlı, güvensiz ataklarda iyi top kullanılamadı. Dönen toplar rakibe bırakıldı. Tempo zorlaması ve organizasyon arayışı yoktu. Kanat atakları yerleşmiş rakibe karşı yapıldığından üretken değildi. Bobo’nun topla oyalanması çok zararlı oldu. Bir hafta önce düşme bölgesindeki rakibinden 4 gol yemiş olan Kocaelispor’u rahatsız edemeden ilk yarıyı kapattı.

Denizli, Cisse ile Erkan’ı alıp yerlerine Uğur ve Holosko’yu alarak ikinci yarıya başladı. Ancak sanki 26.haftada şampiyon olmuşlarda, bu maça kutlama şöleninden çıkıp gelmişlercesine bitkin ve doymuş gibi oynamayı sürdürdüler! Kocaeli’nin tek golünü koruma güdüsüyle davranması Beşiktaş’a giderek fırsatlar verdi. Ve bir penaltı vuruşu kazandırdı.

Böyle bir maçı yetersiz bir futbolla oynaması Beşiktaş için çok iyi bir ders olmalı. Olmaz ise işler sarpa sarar. Yarışın boyu kısalıyor ve zorluk derecesi hızla artıyor.

Güven Taner