saçmalamalar

[tyler durden]

naytmeyr bifor kırismıs mı yoksa sımels layk tin sıprit mi?
gezici mobayl bir saçmalama istasyonuyum yanında,yamacında,dizinin dibinde,dertlerin en gücünde,gece ayazında belki sabah ezanında.ey vücut iklimimin kimyası,şeker dünyası. ne zaman kalbimin kırıklarını aldırmaya gitsem ruhumu portmento da unutuyorum ve geri dönmeye üşendiğimden umursamaz bir kararlılıkla kalp kırığı alma müteahhasısı absolut abi'nin yanında alıyorum soluğu.Geri döndüğümde üşüyor,üşütüyor ruhum hastalanıp karanlığa düşüyor..karanlık-döşek yatarken elinde sıcacık bir ezogelin umuduyla kapımı çalmanı bekliyorum karşı komşummuş gibi ya da nanehuzur kaynatmış da soğumasın diye tatlı bir telaşla hareket eden annemmişsin gibi.her neyse..neyse...öperdim ruhunu ama sana geçsin istemem aşk virüsüm gerçi eminim her sonbaharda tıyniyetsizlik aşısını ihmal etmiyorsun ama yine de belli olmaz ..üzülmeni istemem..öpmeden,üzmeden,üzülmeden uzaktan öperim ruhunu bi yandan yanağımda kurumuş gözyaşlarımı suda eritip karıştırırken.