Beşiktaş Forum ( 1903 - 2013 ) Taraftarın Sesi

İlk hainliğimiz Ertugrul hocayı istemememizle başlamıştı.
Onlara göre adam gibi adamdı,yanından Büyük Ali gönderilirken yada ona sormadan İbrahimler kadro dışı bırakılırken bu kadar cevval olmayan hoca ,paf takımıyla çıkmanın basın açıklamasının yapıldıgı sırada ,vazifesi olmasa da baskanın sag kolunda saf tutandı..
O zamanlar rüzgar poyrazdı,sonra lodos kafamızı karıstırdı..

O zamanlar mangaldaki küller rüzgarla savrulmamıştı ve o zamanlar beni Beşiktaş buralara getirdi diyordu.
Şimdikilerde malum takımda adımızı anmaya erinse de,onu tribune cagıranlar arasında bizde vardık.
Vefaya sahıp oldugumuzdan vefayı göstermeyenleri eleştime cüretinde bulunduk zaten ve bizi bırakırken suçlamalarla ateşe atanların yaptıklarını da bır kenara yazdık..

O zamanlar siz haklıydınız ya,zaman herseyı serdi gözler önüne..

Sonra Denizli ve sonra Yusuf geldi..
Yaslı ve çapsızdılar..
Ve geçmişlerinde renkli formalar vardı,aman allahım ne kadar da buyuk bır ayıptı.

Şampiyonluk kutlamasında gözleri dolacak kadar,her Beşiktaşlı bu formayı giyme sansını yakalayamıyor diyecek kadar,
ve O'nu Beşiktaşlı yapan abisinin ölümü kadar gercekti,Denizli'nin Beşiktaşlılıgı.
Ve o kadar da sahiciydi gözlerindeki yaşlar.
Önyargıların kelepçelediği gencecik beyinlerden utanan oldu mu diye düşenerek bir sigara yaktım..
Ve utananların olacagını düşünmekten utandım.

Ve Yusuf,koca Yusuf..
Belki,kale direklerini değil ama geseye attıgı golle,istemuzçikleri yamultan Yusuf.
Koşmayan diyenlere inat kupada gökhanı kovalayarak attırdıgı golle,orta sahadan getırıp attıgı iki golle,viskiden sulanmış beyincikli yorumcuları yerine oturtan Yusuf..
Daha önce giydiği formaların rengi yüzünden muebbet ,33 yaşında yargısız medya kararıyla 36 yasına bastırılan Yusuf..

İlk önce seni gönderenleri sonra seni istemeyenleri aynı çatala soktun ya delikanlı,onlar önlerinden kaşıklayarak yesinler artık..

Denizli Demirören elele hep beraber tribune dedim meshur konuda...
Atış serbestti,takım altıncıydı,herkes emlak piyasasından anlar olmuş,ek iş olarak yeminli mali müşavirlik yapar olmuşlardı..
İnanıyordum ve konustum,ben hep inandıgımı konustum..

Ne çatal dilli yılanlıgım,ne rantçılığım ,ne de adamlıgım kaldı.
Klavyeden sorgulamak kolaydı nasıl olsa,ve tuşlara basarak soylenenler,tuşlara basılarak kurulan bebeklerden kopyala yapıştırdı.
İşte o yüzden umursamadım ve umursamadık..
Şampiyon olunca ayakta alkışlıyanlar,belkı utanır diye düşünerek bir sigara yaktım.
Sonra güldüm,bunu düşündüğüm için kendimden utandım..

Fener maçı sonrası,şampiyonluga sevinmeyecegimiz dediler,güzel günler yakında dedik.
İstemezuk dedik,daha önce istemedikleri gibi.
O zaman yanımızda duranlar o kadar azken ,bu kadar bayragı ve flamayı kım astı balkonlarına ve arabalarına?
Kim hınca hınç doldurdu meydanları,stadları ve yolları.

Devre arasında iptal ettik decoderlerimizi,bize vuran düzenden bizde elimizi ayagımızı çekiyoruz dedik..

Demli çay kıvamında ,Beşiktaş'ın maglubiyetinden haz alanlar,hedef saptırmakla suçladı bizi..

Gönül verenler ,deli gibi çalıştı geceleriniz gündüze katarak mor gözlerle.
Mor gözlerle ,isyanın yani mor dagların türküsünü söylediler.
100-500 ve 1000 olduk,sonra binler.Sokaga inmeyerek onların göstermek istedikleri gibi olmayarak,militarize olmayıp yıpratılmadan.
Uefa ya kadar giderek ve onları hata yapmamaya zorlayarak ,akıllı açtı kartları abilerimiz.
Hani farelerin sevmediği ve o rant peşinde koşan abilerimiz...

Hiçbir şampiyonluk kutlamasına gitmedim hafta sonu..
Yüzlerdeki riyarlağı görmeyi içim kaldırmazdı.
Tek dogru vardır,ama herkesın ortak kanısı her zaman dogru olan değildir.
Suçlamadan önce ,herkesi kendiniz gibi görmekten vazgeçin.
Bizim yüreğimiz,sizde olamadan o beyninizle bize dair empati yapmayın.

Biz kimmiyiz?
ONÜÇÜNCÜ KÖYÜN MUHTARLARIYIZ.
8-0 DAN SONRA BİLE FORMASI KAŞKOLUYLA DİMDİK TÜRKİYE'NİN SOKAKLARINDAKİLERİZ.
AYNA DIŞINDAKİ HERYERE BAKIN ,ORADA BİZİ GÖRECEKSİNİZ...