Gelmiyorsun.............

[alpler]

Her akşam aynı sızı içimde, böyle bir acı yok. Burnumun direği sızlıyor. Sen yoksun ama kokunu duyuyorum. Kanıma karışıyor sensizlik, yokluğunla sarhoş oluyorum.
Senden sonra kimseyi sevemedim. Bir daha eline dokunamadım başkasının. Biliyorum hayat çok kısa diyorsun, kaldığın yerden devam ediyorsun. Peki, benden ne istiyorsun? Benimle dönmüyor muydu şu garip dünya?
Camın kenarına oturuyorum her gece, sesleri dinliyorum. Gözüm telefonda, çalsın diye bekliyorum. Her kapanan araba kapısına, her ayak sesine, sen umuduyla koşuyorum. Bir mesaj geliyor, heyecanlanıyorum. Olmadık saatte çalıyor evin telefonu, yüreğim elimde açıyorum. Hep yanlış numara çıkıyor.
Sokaklara atıyorum kendimi, sık gittiğimiz yerlere bakıyorum dışarıdan, arada bir evinin önünden geçiyorum. Işığın yanıyorsa, içimi huzur kaplıyor. Karşı apartmanın merdivenlerine oturup bekliyorum. Belki camı açmaya, perdeyi kapatmaya gelirsin diye, gelmiyorsun. Işıklar sönüyor. Bensizliğe dalıyor bedenin düş ülkelerinde.
Kimse unut demesin, öyle kolay unutulmuyor. Bunca yılın yaşanmışlığı var. Bir kahvenin kırk yıl hatırı sayılırken, aklımın derinliğine gizlenen bunca anıyı silip atmak kolay mı? Sevda, geçtiği yerde izini bırakıyor. Her an biraz daha derine iniyor acım. Silinmesi zorlaşıyor, artık kalbim bile atmak istemiyor. Unut demek kolay da, öyle lafla unutulmuyor.
Her sabah aynı güne uyanıyorum çünkü her gün aynı hüzne bulanıyor yüreğim. Sürekli yol gözlemekten, aktı gözlerim. Evime, odalara sığmıyorum. Bir duvar köşesine çökmüş ağlar buluyorum kendimi. O kadar dert çektim ama bu sefer ki hiçbirine benzemiyor.
Gücüm yok tekrar denemeye, aklıma bile gelmiyor başkasını sevbmek. Kim ne derse boş geliyor. Hasretini çekiyorum. Bu özlem öyle büyük ki, altında kalıyorum. Nefes alamadan, saatleri sayarak tüketiyorum ömrümü. Umudum var. Hep döneceksin, geleceksin, bir daha saracaksın diye kollarını boynuma, bekliyorum.
Seni sevmekten vazgeçmek istemiyorum. Yeniden alışmak zor yalnızlığa, aşkımıza yazık oluyor. Ben her gece camın kenarına oturup seni bekliyorum. Anılar aklımdan silinmiyor. Her gören seni soruyor. Okuduğun kitap bile masanın üstünde yarım kalmış, boynu bükük duruyor. Yani, beni bıraktığın yerde sana ait ne varsa, hiçbiri gitmiyor ama sen gelmiyorsun!….




alıntıdır.

[MeHLiKa]

Teşekkürler madırım çok anlamlı bir yazı...

[alpler]

Rica ederim canım...

Yani, beni bıraktığın yerde sana ait ne varsa, hiçbiri gitmiyor ama sen gelmiyorsun!….

[Akdora]

Ablam o son nasıl bir son öyle yaa Paylaşımına emeğine sağlık ...

[alpler]

Valla ya İbrahim,ben de okuduğumda en çok son cümleden etkilendim.