|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
14-01-2008, 05:34 | #1 | ||
Üyelik tarihi: Jan 2008
Mesajlar: 264
Tecrübe Puanı: 17 |
SEN BUNU BILMEYECEKSIN Mektubuma, edebiyatin son derece kaliplasmis kelimeleri olan nasilsin iyi misin? gibi klasiklesmis sözcüklerle degil de; seni sevdigimi seni çok çok özledigimi söyleyerek baslamak istiyorum. Bir insanin yasayacagi en zor duygulari yasiyorum belki de... Sana karsi duymus oldugum özlem, uzun zamandir rüyalarimi süsleyecek kadar güzel olmasina ragmen en büyük eksikligi içime yediremedim. Bazen düsünüyorum da; her sey eskisi gibi olur mu diye? Ama bazen de bunun çok zor olabilecegi düsünüyorum.Çaresiz, çok rahatsiz bir hastanin bekledigi küçücük bir ümit vardir ya, benim ümidimde belki o kadar ama bu ümit benim yüzümde en azindan bir tebessüm birakabiliyor. Aklima her geldiginde özellikle geceler.Sabaha kadar düsünüyorum.Her sey nasil olmaliydi diye kendi kendime.En azindan böyle olmamaliydi bence. Aslinda sen de hakliydin. Sonsuz, bir türlü sabah olmayan gecelerde sana hak verdi zaten. Ne yapacagimi bilmedigim, yapa-yalniz geçirdigim, bir türlü kimseye açilip söyleyemedigim çaresizlik içinde akan bu göz yaslarim senin içindi. Seninle ilk tanistigim günler, seninle sohbet etmek için can atardim. Her an aklimdaydin. Tek düsündügüm kisi sendin. Içimde bir korku olmasina ragmen! Bu da ayrilikti!! Evde disar da aklim hep sendeydi. Bu da bana mutluluk veriyordu ne yapabilirdim ki. Hala bu kadar uzun zaman geçmesine ragmen sana ait hiç bir seyi unutmadim. Unutamadim. Hatirlar misin? Bir kez sen de bana unut diye akil vermistin. Unutmanin bu kadar zor olabilecegini ögrendim. Unutmak kelimesini o kadar çok özlemisim ki keske unutabilsem o kadar çok denedim ki.... Seni hatirlatacak bir sey karsima çikiyor yine. Yalniz kaldigim zaman bir tek sey düsünüyorum. Ne olabilir ki... Bu duygunun nasil bir sey oldugunu tahmin bile edemezsin. Belki de ilk defa böyle duygular içindeyim. Kendimi çok yalniz hissediyorum. Hayatimda ilk defa bu kadar derin duygular içinden hareket ederek birisine açiliyorum. Bunun zor yani da duygularimi paylastigim kisinin sevdigim kisi olmasi.Belki de en zor dakikalarimi yasiyorum su anda. Simdiye kadar duygularimdan kimseye bahsetmemistim çünki... Serin bir gecede, Yasarin romantik sarkilarinin esliginde su yaziyi yazmak o kadar çok zor geliyor ki. Hiç göz yaslarin benimkilerle yasadi mi? Benim göz yaslarim hiç yalniz kalmadi biliyor musun? Hep göz yaslarima eslik ederdim. Hiçte soramazdim göz yaslarima neden agliyorsunuz diye? Korkardim... Içimde sakladigim bir tek dilegimde mutlulugundu. Göz yaslarimin ardindan hep mutlu olmani dilerdim yildizlardan. Zaman öyle acimasiz ki, beni dinleyen birini bulmus iken yine çabuk olmami istiyor. Zaman... Hep acimasizdi zaten... | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |