|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
03-07-2008, 12:58 | #1 | ||
Guest
Mesajlar: n/a
|
İncinmesin Dudakların Yanağımda Sokağındayım... Hala aklım Ömrümde açtığı uçurumda Gülüşünün.. Perdelerde gölgen gezinmez oldu Tadı da kalmadı senden sonra Gençliğime uzanan herhangi bir öpüşün... Sen çoktan öğretmen çıktın... Ve bir sabah gittin Yıllar önce geldiğin umutlarla! İçine bir hiçliği yükledin. Ama bir mana ararsan şayet Bilesin ben varım Naftalin kokan bavullarda... Burası Bursa, Biliyorsun... Ve ara sıra Girişinde seni beklerim Şehre-küstü istasyonunun.. İnsanlar iş güç derdinde Yalnız aylak olan benim Mesaim geç başladığından ötürü O saatlerde.. Şimdilerde uslandım.. Kısa tutuyorum geceleri. Ve Beni taşımıyor artık meyhaneye ayaklarım.. Kendime bir kale kurdum sevgili. Orada sen varsın. Diplomanı alıp da terk ettiğin evi Düşlerime kiraladım... Bir hazan daha bitmek üzere Nerdesin? Düşüşümün üzerinden yıllar geçti, Sokağına uzanan bayırda... Ve artık sakal bırakmıyorum Olur ya? Döner gelirsin İncinmesin dudakların yanağımda... | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |