|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Oyun Alanı | Ajanda | Arama | Bugünkü Mesajlar | Forumları Okundu Kabul Et XML | RSS | |
30-04-2009, 23:33 | #1 | ||
AyNaKoLiK Üyelik tarihi: Dec 2007
Mesajlar: 4.036
Tecrübe Puanı: 27 |
Seni üzdüm elimde olmadan Düşmesin diye tutmaya çalıştığım kristal bir bardak gibiydin Ama ben tutamadım O şimdi yerde Ve paramparça Ne yapsam olmayacak eskisi gibi Küçükken herşeyin tamirini çok kolay sanırdı çocuk kalbim Birisi kırsa da oyuncağımı Özür diledimmi yüzümde güller açardı Beraber oynamaya başlardık kaldığımız yerden Çocuk çocuk nasıl gülerdim Hala bir resmim var öyle,arasıra bakarım Ne zaman birisi kırsa beni,ne zaman ben kırılsam birine Ama çocukluğumda ki gibi hissedemiyorum artık ben bile Unutmuyor yüreğim bazen ne yapsam Özürler artık pazarlarda satılık Ve üzüntünü gözlerinden kimse okuyamıyor Anlatmak uzun zaman aldığından değil Dinleyecek kimseyi bulmayacağından gönül susuyor Söylesem tesiri yok,sussam gönül razı değil desende Susuyorsun hiç istemeden hem de alıntıdır..
__________________ senin olduğun karanlığı sensiz aydınlıktan daha çok seviyorum.. | ||
|
30-04-2009, 23:58 | #2 | ||
Üyelik tarihi: Jan 2009
Mesajlar: 13.850
Tecrübe Puanı: 51 | güzeL paylasim , emegine sagLik.
__________________ Besiktasforum.NET KayıpKentinYakışıklısı. | ||
01-05-2009, 00:04 | #3 | ||
AyNaKoLiK Üyelik tarihi: Dec 2007
Mesajlar: 4.036
Tecrübe Puanı: 27 | tşkr ederm
__________________ senin olduğun karanlığı sensiz aydınlıktan daha çok seviyorum.. | ||
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
| |