Matador kardeş inşallah yanılırsın. Çünkü içim acıyor artık, oğluma Ferdinandı, Necdeti, Ziyayı, Metin-Ali-Feyyazı, öylede böylede eze eze rakipleri yendiğimizi, diğer takımların inönüyü kabus olarak gördüğü günleri, Beşiktaşlılığın herkes tarafından kabul gören bir saygınlığı olduğunu,asaletini anlatmaktan bıktım, zaten artık onada masal gibi gelmeye başladığını hissediyorum. Ben senden biraz daha farklı düşünüyorum, bana göre problem defans,tigana,oyuncular,taktik teknik vs değil. Esas problem Sebadan sonra kaybetmeye başladığımız ve Demirörenle zirveye ulaşan anlayış dejenerasyonu. Şuanki başkanın seçim sonrası ilk açıklamasını hatırlatırım. '' Galatasarayı 100.yılında şampiyon yapmayacağız'' sonrası malum şampiyonluk için gönlüm cimbomda falan. Takıma bakın Ali Güneş, Mustafa Doğan,Tayfun, Okan ve daha nicesi. İşte ben bunu yürekten bir Beşiktaşlı olarak sindiremiyorum. Bunların hangisi 8-0lık Zalad şikesi sonrası Şifonun Sergenin yeni açık önünde döktüğü gözyaşlarını döker yada Recebin sadece tribünle dalga geçti diye koseckiyi sedyeyle dışarı çıkartacak derecede, azgın bir boğaya döner, yada Ziya gibi Beşiktaş forması giymek nasip oldu diye soyunma odasında 1 saat ağlar. Hasan Şaşın son maçtaki hareketleri nasıl bir galatasaraylı olduğunun göstergesidir, bizim şuanki takımımızda bu derece yürekten bir Beşiktaşlı varmı acaba?
Vesselam içim kan ağlıyor ve üzerimize bir kara bulut gibi çöken bu adamlar Beşiktaşımızı temsil ettiği sürece sanıyorum dahada kara günler bizi bekleyecek. |