Nasıl Beşiktaşlı Oldunuz?
 

1960 lı yıllar; aslında Beşiktaş’ın da kuvvetli olduğu ama Fenerin pek afili olduğu yıllar. O zamanın çocukları da şimdiki gibi bilgisayar, ps, nintendo filan bilmedikleri için doğalarına bugünkünden daha uygun olarak sokaklarda misket, kaysı çekirdeği (biz zerdali çekirdeği deriz), gazoz kapağı, ve tabiî ki futbol oynarlarmış top bulabilirse. Babamlar da günün birinde arkadaşlarıyla maç yapmak üzere toplanmışlar. Futbol alanında iyi olanlar hemen uyanıklık edip bir tarafa ayrılmışlar ve biz Feneriz demişler; bizimkiler etraflarına bir bakmışlar tabiri caizse tam bir çirkin ördek yavruları takımı, futboldan anlamayan, o güne kadar takım tutmayan ya da başka takım tutan, Beşiktaş’ı tutan da belki varmıştır aralarında, bu iş için alay edilebilecek kadar kötü (öncesinde ve de sonrasında)bir takım. Ne yapalım demişler biz de Beşiktaş’ız. O gün ne hikmetse? Belli ki Allah’ın işi bizim takım Feneri yenmiş, ve o gün o takımda oynayanlar hep Beşiktaşlı olarak kalmışlar. İşte benim Beşiktaşlılığım buraya doğumumdan belki 15-20 yıl öncesine dayanıyor, belki babamın vücut kimyası içinde biryerlerde vardım belki de yoktum. Pek çok Beşiktaşlı gibi Beşiktaşı önce babamın takımı olduğu için sevdim ve benimsedim, sonra da Beşiktaşlılık iklimi her yanımı sardı, her zaman mutlu olamayabiliyoruz daha doğrusu sevinemiyoruz yoksa her zaman mutluyum Beşiktaşlı olmaktan, evet her zaman sevinemeyebiliyoruz. Ama biz Beşiktaş’ı sevinmek için sevmedik.
BEŞİKTAŞLI OLDUĞUMUZ İÇİN SEVDİK, kendiliğinden sevdik.

Babamı 2003 yılı mart ayında 49 yaşında iken akciğer kanserinden kaybettim, 100. yıl şampiyonluğumuzu göremedi ama biliyordu ve bana söyledi şampiyon olacağımızı. Nur içinde yatsın.

Soyadını da, Beşiktaşlılığını da gururla taşıyorum baba.

SEVİNMEK İÇİN SEVMEDİĞİMİZ İÇİN ama bu yönetim (celal kolot) valla utanc verici hareketler yapıyor tepki vermek zoruında kalıyorum

Doğuştan Beşiktaşlıdır Çoğumuz..
Taht Gibi Buda Babadan Oğula Geçiyor İşte Taht Bizim.. Kraliyet Bizim.. Beşiktaş Bizim..

Öncelikle BEŞİKTAŞLI olmadım BEŞİKTAŞLI doğdum.Babam babasının takımını tutmuş bende onun tabiiki.Yani babadan oğla geçen bir şey beşiktaşlıklık.Ve tabiikide en önmlisi SEVİNMEK İÇİN SEVMEDİĞİMİZ için,Halkın takımı olduğu için.İçin için için öle gider BEŞİKTAŞLI olma veya doğma sebeblerimiz...

sadece babadan oğula değl babadan kızada geçiyr,öyle oluncada genlerimzde var siyah beyaz aşkı doğal olarak.zaten beşiktaşlılar hep böyledr doğuştan beşiktaşlıdr ben hiç sonradan beşiktaşlı olan görmedm

ne mutlu ki doğduğumdan beri beşiktaşlıyım..

Kendimi bildim bileli Beşiktaşlıyım. Evet benimkide aileden geliyor. Sonradan olma Beşiktaşlı görmediğim gibi sırf takım tutmak için de Beşiktaş' ı tutan birini görmedim .Bu renklere gönül verenler tüm benliğiyle seviyorlar Beşiktaş' ı...Evet sevinmek içinde sevmiyorlar...Ben tam anlamıyla 100. yılımızdaki şampiyonluğu hatırlıyorum mesela ama içimdeki bu sevgi tarif edilemez büyüklükte. İyiki Beşiktaşlı doğmuşum bu asalet nesilden nesile geceçek...

ben çocukluktan kurtulma zamanlarımdaydı. cinconluydum dayımları zorlamasıyla 5 kardeşimden sadece beni kandırabilmişler.. abim beşiktaşlıydı. onunla maç seyrederken beşiktaşlı olduğumu anladım. ogün bugündür beşiktaşlıyım.
eşim ise babadan beşiktaşlı yani doğuştan beşiktaşlı. 4 ay sonrada yavru kartal mehmet ali geliyor inşallah.

ben kendimi bildim bileli besiktasliyim :D

1983 yılının kış ayı 1 aralık tı ben doğduğumda babam beşiktaş atkısı koymuş baş ucuma annem anlatır babam anlatır ve o günden beri beşiktaşkalıyım allahıma çok şüküler olsunkı.yanı anadan doğma babadan olma beşiktaşklıyım.

bilmiom kendimi bildim bileli siyaaaaaaaaaah beyaaaaaaaaaz :)

helal be sana:D

çocuktum ufacıktım top oynadım acıktım taa o zamndan beri beşiktaş

bende arkadaşlar beşiktaşlı olmadım ve beşiktaşlı olarak doğdum ve beşiktaşlı öleceğim bu bir ayrıcalıktır aşğım sana be beşiktaş

Yaylada doğup, Bir çadır içinde beşik'i taşlar üzerine kurulu olarak bebekliğini o beşik ve taş üzerinde geçiren bir insan olarak herhalde Doğduğumdan beri beşiktaşlıyım demek çok ta tuhaf olmaz sanırım. Şimdi düşündüğümde gülüyorum ama hikayemle ve beşiktaşlı oluşumla gurur duyuyorum..........

küçükken beni fenerli yapmaya çalışmışlr yememşm
fenerli ol diyenlre siz biliyrmsnz allah bile beşiktaşlı bikere dermşm
ben bile zor hatırlyrm dedğmi okadar küçüktm yani

doguştan kendimi bildim bileli

annem dayılarım zorla fenerli yapmaya çalışıyolardı. o zamanlar futbola pek aklım ermese de, babamla beraber gittiğm beşiktaşın beş sıfı yendiği hafızam yanılmıyosa zeytinburnu maçından sonra tutmam gereken takımın beşiktaş olduğunu anladım. o zamanlar yıldız futbolcumuz yoktu ama sahada savaşan futbolcularımız yetiyodu. hayran olmuştum ve o günden sonra beşiktaş hayatmın büyük bi kısmını oluşturdu.

annem , babam ,dedelerim herkes Beşikaşlı olunca yavru kartal olarak doğmaktan daha normal bi seçenek yok :)

doğdugumdan beri

hatırlamıyorum ki

küçükken kulağa en hoş gelen ve en cok kupa kazanan takımdı ordan beri beşiktaşlıyım hiç pişman olmadım olmam da... pazara kadar değil mezara kadar beşiktaş..

neden beşiktaşlı oldum?
çünkü beşiktaşlılık adama dededen, babadan geçer
bu arada allah rahmet eylesin babana mekanı cennet olsun

gözümü açtığımda kendimi bildiğimde Beşiktaşlıydım :)

ama şimdi bir şey hatırladım iki olay beşiktaşlılığımı percinlemişti birincisi trabzonu hep geriden gelerek galiba 4-3 öne geçmiştik maç bitememişti galiba bir de 2-0 dan galatasaray dan çevirdiğimiz kupa maçı forması bile göz alıcıydı, renklerim benim aşığım size

3 erkek kardeşiz biri malesef ezik
öteki malesef cin con
eeeeee tabi bennnn
sölemeye gerek var mı

bn tam babamın kızıydım.babasına aşık kızlar wardır ya tam öyle.babamda galatasaeaylı olunca doğal olarak bn de.ama biraz büyümeye başlayınca galatasaraydan hiç zevk almadığımı sevmediğimi fark ettim.bi süre sonra çevremde hiç beşiktaşlı olmamasına rağmen beşiktaşlı olduğumu fark ettim.beşiktaş diyince bile heyecanlanıyodum.tamam dedim işde takım tıtmak böle bişe takımına aşık olmak böle bişe...o gün bu gündür beşiktaşlıyım.hiç pişman olmadım.kırmaktan çok korktuğum babamın resmen kalbini parçaladım.babam hasta galatasaraylı çünkü.en azından babamdan fanatikliğini almısım.
bu arada sonradan bjklı olanları nie küçümsüyosunuz.çok kırıldım ya bn beşiktaş için canımı veririm.en az szin kadar bağlıyım bu renklere.:(

Kendimi bildim bileli............

Yok ne haddimize küçümsemek..Bak senin içinde Beşiktaşlılık varmış zaten. Bananın etkisiyle geseli olmuşsun ama oraya ait olmadığını farketmişsin :) Yani sende doğuştansın ;)

saol ya içimi rahatlattın :d

benim ailen fenerli vede beni fb li yapmak için çok uğraştılar fakat taki 4-5 yaşında fb-beşiktaş maçını izleyene kadar. o gün çok güzel oynayıp kazanmıştık anladım ki bu fenerden bi cacık olmaz :) ve sonra doğan kardeşim de baktı iş yok o da beşiktaşlı oldu.. biz doğru yolu bulduk ailemde bulacak bi gün.. çabalarım sürüyor :D

Sülale boyu Beşiktaşlı'yız bizde.. Özellikle de kuzenim sayesinde... Ben daha futbol kurallarını kavramaya çalışırken kendisi Beşiktaş'ın Paf Takımında oynuyordu... Ve tam A takıma geçiceği anda babası (eniştem) vefat etti ve bırakmıştı futbolu:(
Bazen kuzenim, babam falan biraraya gelince konuşurlar. Peder, ben daha 2 yaşındayken beni maça götürmüş... Sarıyer Paf Takımını 6-1 yendiği maçta kuzen 4 gol atmış ve sakatlanıp çıkmış. Bende mini minnacık durumumla babamdan duyduğum sözleri ve küfürleri (kuzenimi sakatlayan çocuğa) söyler söyler dururmuşum.:D

babadan kalan en önemli miras...

alemin kralı varken alemin g...o...larınımı tutucaktım.

2 ekim 1981.gazatelerde maşet.

beşiktaşın son taraftar bombası:)

babamdan kalan miras değil,oğluma olan borcumsun;)

Taraftar No: 3307


Üyelik tarihi: Jun 2006
Yaş: 20
Mesajlar: 137
Tecrübe Puanı: 2http://www.besiktasforum.net/forum/i...tation_pos.gif



permalink
ben kendimi bildim bileli besiktasliyim

okadar

Babamdan kalan bir miras.Babam saolsun.