onlar darağacında üç fidandılar.deniz,yusuf ve hüseyin!!!

[ladybjk_1903]

..."Avukatları Halit çelenk ve Mükerrem Erdogan odaya girdiklerinde Deniz'in yüzü aydınlandı.Gülümsedi onlara: -Hoşdelginiz, dedi ..iyiki geldiniz...Filtreli sigara içiyordu Deniz.-""ikigün öncesine kadar, birinci sigarasi içiyorduk.Sonuç belli olunca, hiç degilse iki gün ,filtreli içelim dedik." Deniz'in bulundugu oda kalabalıktı.Çok sayıda subay vardı.Gardiyanlar,Ankara emniyet müdürü,Savcı, infaz savcısı, polis şefleri...Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, ve Hüseyin inan hakında ölüm cezası veren Ankara Bölgesi Sıkıyönetim 1 Numaralı Askeri Mahkemesi'nin Başkanı Tuggeneral Ali Elverdi oradaydı.Merkez Komutanı general Tevfik Türüng de hazırdı...Deniz'e bakıyorlardı.inceden inceye inceliyorlardı... Deniz'de onlara bakıyordu...infaz savcısı Topal Sami'ye seslendi Deniz: -"Ellerimi çözün,babama mektup yazmak istiyorum". Subay, sivil görevliler bakıştılar.Infaz savcısı Sami Ugur -"Sen söyle Deniz", "yazarlar..." Ellerini çözmediler..Bir daktilo getirildi...Deniz daragacına bakarak,düşünüp sözcükleri tek tek seçerek mektubu yazdırmaya başladı.. Deniz mektubunu, yüksek sesle yazdırıken oradaki kalabalıktan çıt çıkmıyordu.Bitirdi söyleyeceklerini.Yeniden infaz savcısı Sami Ugur'a döndü: -"Mektubu babama veririsiniz, degilmi ?" -"Tabii Deniz..Bundan şüphen olmasın..." Savcı denize dogru egilerek -"Nasılsın Deniz ?" Dedi.-"Iyiyim...Mutluyum.çok rahatım.."yanıtını verdi Deniz. -"Bizden bir istegin varmı ?" -"Var, Yusuf ve Hüseyini görmek istiyorum.Gitmeden önce, arkadaşlarımla vedalaşmak istiyorum." (...) Az sonra cezaevinin koridorlarinda, zincirin betona degip sürüklenirken çıkardıgı sesler duyuldu.Yusuf Geliyordu. Yusuf odanın kapısına geldiginde Deniz ayaga kalktı.Gülerek karşıladı arkadaşını.. Elleri arkadan kelepçeliydi ikisininde. Idam hükümlüsü iki yoldaşın son buluşması bir hüzün yumagıydı.Gögüs güguse, yanak yanaga bir süre öylece kaldılar.Gülümsüyordu ikiside.Birbirlerine birşeyler fısıldadılar.

Güldüler..Gülerek bakıştıar.Gülererk ayrıldılar: -"Güle güle Yusuf".-"Güle güle Deniz". Yusuf'u odadan çıkardılar. Az sonra , pranga zincirinin betona degmesiyle çıkan yeni sesler duyuldu. Giderek yaklaştı.odaya girdi. Gelen Hüseyin'di.Onunda elleri arkadan kelepçeli, ayak bilekleri prangalıydı. Boyunlarıyla birbirine sarılmaya çalıştılar. Birbirini yanaklarin´dan öptüler. Ve gülerek biribirine,"Güle güle "dediler. .... Deniz'i ayaga kaldırdilar.Ceplerini boşalttılar. -Deniz "Parkam nerede ?"diye sordu .-Burada dedi biri.-"Onu babama verin". Infaz savcısı, mahkemenin ölüm cezasına ilişkin kararını okudu.Savcı sordu _Bu karar sana mı ait ? -"sizi tanımıyorum..."Deniz,savcının sorusu üzerine, son kez direndi.Başı yukarıya kalkıktı.Gözleri kısildı. -"BU KARARI REDDEDIYORUM. KABUL ETMIYORUM."Savcı mahkemece verilen kararın, askeri yargıtayca onandıgını söylelemekle yetindi. infaz savcısının işareti üzerine, masanın üstünde duran gazete kagıtından paket açıldı. Içinden beyaz patiskadan yapılma kolsuz, uzun bir gümlek çıktı. Gömlegi Deniz'in başına geçirdiler.

Deniz'in ayagındaki botların bagı çözüktü.Buyruk veren bir sesle -"Bagları baglayın"dedi. Sonra daragacına giderken tanıklık yapmaları için bulunmalarını istedigi avukatlara dönerek -"Cezaevinden yangından mal kaçırırcasına, kaptılar bizi.Postallarımın bagını baglamaya bile zaman bulamadım.bari şimdi baglasınlar. Asıldıgımda, postallarım ayagımdan düşsün istemiyorum.." bir gürevli Deniz'in ayakkabıarının baglarını bagladı. -Infaz savcısı -Hadi Deniz dedi. Avukatlarına baktı -"Hosça kalin, herkese bütün devrimcilere selam..." Yürüdü.. iki yanında birer gardiyan vardı.Gardiyanlar kolunu tuttular.Birakın diye bagırdı."birakın kendim giderim ". Koridorlari geçti :Arkasından 20-30 kişi yürüyordu.Deniz, avluya çıktı.Duvar dibine kurulmus ve hafif aydınlatılmış daragacına dogru yürüdü. Masaya oradanda, duraklamadan tabureye çıktı.Başıni öne uzatarak ilmigi kendi boynuna geçirmek istedi Başaramadı. .Masanın başında bekleyen cellat ilmigi iki eliyle çekti, genişleti.Deniz'in boynuna geçirdi."-Yaşasın tam bagımsiz Türkiye, yaşasın..halklar, yaşasın isçiler, köylüler..kahrolsun emperyalizm."Ali Elverdi çek diye bagırdi. Cellat öne atıldı.. tabureyi çekti..

Saat 01.25'tir..


Yusuf aslanın idamı



Dar agacina giderken yusuf

Ben halkımın bagımsizlıgı ve mutlulugu için Şerefimle bir defa ölüyorum..


Önce cepleri boşaltıldı.Üstünden çikanlar masanın üzerine kondu.Biraz bozuk para bir kol saati ve iç cebinden çikan iki mektup...-Yusuf "saatı babama verin", dedi.Sonra infaz savcısına..
-"mektuplardan Birini babama yazdım..Birini de köydeki akrabalarıma.
-Herhalde veririsiniz bunları?" dedi.
-Savcı "tabii,veririz Yusuf" dedi. Yusuf'un ayagındaki prangayı çözdüler önce.Elleri arkadan kelepçeli oldugu halde, idam gömlegini başından geçirerek giydirdiler.Yusuf son sigarasını içerken, kalabalıgın arasından birini gördü.Bu Ankara Emniyet Müdürüydü. Yusuf başını kaldırdı ve polis şefinin yüzüne acı bir gülümsemeyle baktı
-"Işkenceler nasıl gidiyor", dedi.. Polis şefi kizardı.
-seni iyi tanıyorum.Bize işkence yaptın
Polis şefiyle tartışmaya başladı.Yusuf, polis şefini yargılıyor ve işkencecilikle suçluyordu.
-Hala işkencecilige devam ediyormusun? diye sordu Yusuf.polis şefi şaskına dönmüştü.

Polis şefi kekeleyerek
-Yanılıyorsun ben kimseye işkence yapmadım!
-Yaptın dedi Yusuf.Sen bir işkencecisin!.
-Çocugun varmı?
Var yanıtıntı verdi polis şefi. -Okula gidiyormu? diye sordu Yusuf.
-Kızım var daha küçük okula gitmiyor".-
Iyi diye gülümsedi.- Onu okutmalısın.. infaz savcısi Samı Ugur'un -Haydi Yusuf demesiyle, Yusuf'un konuşması kesildi.
Yusuf ayaga kalktı, avukatalara baktı ve geldikleri için teşekkür etti.
"Herkese selam" diyerek yürüdü. Sert ve diri adımlarla koridoru geçti.Iç bahçeye baktı
Sonra yeniden yürüdü.sehbaya gelince sag ayagını kaldırdı ve masaya tırmandı.Oradanda hiç durmaksızın taburenin üzerine çıktı.
Cellat koşarak geldi ve ilmigi Yusuf'un boynuna geçirdi.Aynı anda ortallk Yusuf'un gür sesiyle çınladı
"BEN HALKIMIN BAGIMSIZLIGI VE MUTLULUGU UGRUNA ŞEREFIMLE BIR DEFA ÖLÜYORUM.SIZLER, BIZI ASANLAR ŞEREFSIZLIGINIZLE HERGÜN ÖLECEKSINIZ.BIZ HALKIMIZIN HIZMETINDEYIZ.SIZLER AMERIKA'NIN HIZMETINDESINIZ.YAŞASIN DEVRIMCILER.KAHROLSUN FAŞIZM"
Kısa bir duraklamadan sonra, Yusuf tabureyi devirmeye çalıştı.Cellat yetişti.. tabureyi çekti.

Saat 02.25'tir..


Hüseyin inanın idamı



İnsafsizca astilar yoldaşimi

Hüseyin Inan'ın idamı
Ben hiç bir şahsIi çıkar gözetmeden ülkemin bagımsızlıgı ve halkımın mutlulugu için savaştım..
Hüseyini herzamanki sakin haliyle oturuyordu. sigara içmek isteyip istemedigi ni sordu avukatları
-"Içmeyeyim " dedi.
Ayagındki lastik ayakkabıları gösterdi
-"Söyleyin babama, yarın ayagımda bu lastik ayakkabıları görünce, dogru dürüst bir ayakkabısı bile yokmuş demesin, üzülmesin.Mamak'da,cezaevinde ayakkabılarımızı giymemize bile firsat vermediler.Ayakkabılarım cezaevinde kaldı.onlara hediyem olsun".
Hüseyin'in ayagındaki prangalar çözüldü.Savcı doktoru çagırdı.Herzamanki gibi,idama engel bir durumu olup olmadigını sordu.Doktorlar yok dedi.Hüseyin hiçbir tepki göstermedi.
Savcı, kararı okudu ve sordu
-"Bu karar sana mı ait?.Karara bir diyecegin varmı?".
Başını kaldırdı ve savcıya bakarak gülümsedi..birşey demedi.

Hüseyini ayaga kaldırdılar ve ceplerini boşalttılar.Üzerinden 21 Lira 95 Kurus çıktı.
Sonra kagıda sarılı beyaz ölüm gömlegini açtılar ve Hüseyin'e giydirdiler.
Savci-"haydi Hüseyin"dedi.
Hüseyin "hadi eyvallah!"dedi ve yürüdü
Sehbaya dogru ilerledi.Masanın üzerine çıktı.
Durdu.
Savcı-"tabureye çık" diye bagırdı.
Hüseyin savciya döndü, tükürür gibi
-"Sabırlı ol çıkacagım"dedi.
Hüseyin tabureye çıkmadan önce:
"BEN HIÇBIR ŞAHSI ÇIKAR GÖZETMEDEN ÜLKEMIN BAGIMSIZLIGI VE MUTLULUGU IÇIN ŞAVASTIM.BU AN'A KADAR BU BAYRAGI ŞEREFLE TAŞIDIM.BUNDAN BÖYLE BU BAYRAGI TÜRKIYE HALKINA EMANET EDIYORUM.YAŞASIN IŞÇILER, KÖYLÜLER.YAŞASIN DEVRIMCILER.KAHROLSUN FAŞIZM!".
Tabureye çıktı ve tabureye iki kez vurdu...

Saat 03.00'tür..

Son sözüm;yaşasın isçiler,köylüler ! Yasaşın devrimciler ! Yasaşın halkımın kurtuluşu ve bagımsızlıgı için savaşanlar ! Yaşasın tam demokratik Türkiyenin kurulmasından yana olanlar ! Kahrosun emperyalizim! kahrosun faşist koalisyon.
T. Yusuf Aslan

Kahrolsun özgür düşünmeyenLer özgür düşünceye diken ekenler.!!!
Deniz gezmiş

"BEN HIÇBIR ŞAHSI ÇIKAR GÖZETMEDEN ÜLKEMIN BAGIMSIZLIGI VE MUTLULUGU IÇIN ŞAVASTIM.BU AN'A KADAR BU BAYRAGI ŞEREFLE TAŞIDIM.BUNDAN BÖYLE BU BAYRAGI TÜRKIYE HALKINA EMANET EDIYORUM.YAŞASIN IŞÇILER, KÖYLÜLER.YAŞASIN DEVRIMCILER.KAHROLSUN FAŞIZM!".
Hüseyin inan



Darağacına giderken gülerek gittiler...

Biliyorlardı gideçeği yerde CHE, Gazi Paşa, Lenin ve Tüm devrimciler...

Güneşin çocukları oradalar, bizi bekliyorlar, ilk günkü gibi diri ve özgürlükleri için yıldızlaşıyorlar...

Selam olsun Güneşin çocuklarına bizde geleceğiz yanlarına ve o büyük günün görkeminde halaya duracağız tüm güneşin çocukları ile...