|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Oyun Alanı | Ajanda | Arama | Bugünkü Mesajlar | Forumları Okundu Kabul Et XML | RSS | |
27-07-2006, 20:19 | #1 | ||
Üyelik tarihi: Jun 2006 Yaş: 40
Mesajlar: 1.387
Tecrübe Puanı: 19 |
Bir dükkan sahibi dükkaninin vitrinine üzerinde "Satilik Köpek Yavrulari" yazan bir tabela asarken, yaninda küçük bir erkek çocugu belirdi. "Köpek yavrularini kaça satiyorsunuz?" diye sordu. Adam çocuga yavrularin en az 50 dolar ettigini söyledi. Çocuk elini cebine atti, biraz bozuk para çikardi, dükkan sahibine bakip "Iki dolar otuzbes sentim var. Onlara bakabilir miyim?" dedi. Dükkan sahibi çocuga gülümsedi ve bir islik çaldi. Lady adli bir köpek dükkanin içindeki kulübesinden çikip onlara dogru kosmaya basladi. Arkasinda bes tane küçük yün yumagi vardi.Yavrulardan biri, digerlerinin gerisinden topallayarak geliyordu. Bu, küçük çocugun hemen dikkatini çekti. "Bu yavrunun nesi var?" Dükkan sahibi "Veterinerin dedigine göre, kalçasinda bir kemik eksikmis" diye yanit verdi. "Hep böyle topallayacakmis." Küçük çocuk hemen, "Onu almak istiyorum" dedi. Dükkan sahibi "Sahi mi?.. O yavruyu gerçekten istiyorsan sana bedava verebilirim" dedi. Çocuk dükkan sahibine yaklasti ve öfkeyle "Onu bana bedava vermenizi istemiyorum. Bu yavru da diger yavrular kadar degerli. Fiyati neyse size ödeyecegim. Simdi size iki dolar otuz bes sent verecegim, kalan parayi da ayda elli sent, elli sent ödeyecegim!" dedi. Dükkan sahibi "O sakat yavruyu ne yapacaksin? O hiçbir zaman diger köpekler gibi kosup, oynayamayacak!" dedi. Küçük çocuk pantolonunun paçasini yukari kaldirdi ve iki çelik bagla desteklenmis egri sol bacagini gösterdi. "Ben de pek kosamiyorum." dedi. "Bu yavrunun da kendini anlayacak birine ihtiyaci var." *** öykünün devami *** Yavru Köpek Sevgisi Son dört aydir bacagina çelik bag takan küçük çocuk, evinin ön kapisindan içeri, kucaginda yeni aldigi köpek yavrusuyla girdi. Köpegin kalçasinda bir kemik eksikti ve yavru yere birakildiginda ciddi biçimde topalliyordu. Çocuk kendi durumundan ümitsizdi. Ama yaninda yeni arkadasiyla umutlari canlanmis ve yepyeni bir çoskuyla dolmustu. Ertesi gün çocuk ve annesi küçük köpege nasil yardim edebileceklerini ögrenmek için bir veterinere gittiler. Veteriner, çocuga eger her sabah yavru köpegin bacagina masaj yapar, sonra da onu en az iki kilometre yürütürse, o zaman kalçasindaki kaslarin güçlenecegini, yavrunun artik aci çekmeyecegini ve daha az topallayacagini anlatti. Yavru köpegin yürürken rahatsizligini inleyerek ve havlayarak belli etmesine ve çocugun da kendi bacak bagindan aci ve zorluk çekmesine karsin, programi iki ay sabirla sürdürdüler. Üçüncü ay, artik her sabah okuldan önce bes kilometre yürüyorlardi ve artik ikisi de yürürken aci duymuyordu. Bir Cumartesi sabahi çalismadan dönerken çalilarin arasindan önlerine bir kedi çikti ve köpegi korkuttu. Tasmasindan kurtulan köpek hizla caddeye segirtti. Hizla gelen bir kamyon köpege yaklasirken çocuk da caddeye firladi, köpegini yakalamak istedi ama yolun kenarina yuvarlandi. Geç kalmisti. Kamyon köpege çarpmisti köpegin agzindan kan geliyordu. Çocuk köpegine sarilmis aglarken kendi bacagindaki bagin çikmis oldugunu gördü. Kendisi için üzülecek zamani yoktu. Hemen ayaga kalkti, köpegini kucagina aldi ve eve dogru yola koyuldu. Köpek küçük küçük havlayarak çocuga umut veriyor ve onun heyecan içinde elinden geldigince hizli kosmasina neden oluyordu. Annesi onu ve aci çeken köpegini hemen hayvan hastanesine götürdü. Anne ogul merak içinde köpegin ameliyati atlatip atlatmadigini ögrenmek için beklerken çocuk, hem de çelik baglari gevsemisken simdi nasil olup da hizli hizli yürüyebildigini ve kosabildigini sordu. Annesi söyle dedi: "Sende osteomiyelit vardi. Bu bir kemik hastaligidir. Bu hastalik bacagini zayiflatti ve sakat birakt, bu nedenle de topalliyor ve aci çekiyordun. Bacagindaki çelik bag destek içindi. Eger aciya ve saatlerce sürecek tedavilere dayanmaya razi olsaydin, bu geçecekti. Ilaçlara iyi cevap verdin, ama fizik tedaviye her zaman karsi koydun. Baban ve ben ne yapacagimizi bilemiyorduk. Doktorlar bize bacagini yitirmek üzere oldugunu söylediler. Sonra eve köpek yavrusunu getirdin. Sanki onun gereksinmelerini anliyor gibiydin, sen ona yardim ederken aslinda büyümek ve güçlenmek için kendine yardim ediyordun." Tam bu sirada ameliyathanenin kapisi agir agir açildi. Veteriner yüzünde bir gülümsemeyle disari çikti. "Köpeginiz iyilesecek" dedi. Çocuk insanin verirken, aslinda aldigini ögrendi. Vermek almaktan daha kutsaldi. ***ALINTIDIR***
__________________ SIYAHIN ZINDAN OLSUN BEYAZ AYDINLIK, HERKESE NASIP OLMAZ BESIKTASLILIK!!! Emege Saygi Lütfen, bi "TESEKKÜR EDERIM" yeter.... Konu eFSaNe55 tarafından (28-07-2006 Saat 00:09 ) değiştirilmiştir.. | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
| |