köpek ırkları hakkında tüm bilgiler

[*iissrraaa]

Affenpinscher

Kökeni: Affenpinscher 1600'lü yıllarda Almanya'da ortaya çıktığı bilinmektedir. Türün ortaya çıkışı hakkındaki en kuvvetli varsayımlardan biri ise yerel Alman Pinscher ile Asya kökenli küçük Buldog benzeri bir cinsle çaprazlandığı yönündedir. Brussels Griffon ve Miniature Schnauzer cinslerinin ortaya çıkışında kullanılan Affenpinscher, birçok süs köpeği ırkının da atası sayılır.

Tanımı: Affenpinscher sert, kabarık tüylü ve yüzü uzun tüylerle kaplı küçük bir köpek türüdür. Vücudu kare şeklindedir. Ünlü siyah gözleri ise yusyuvarlak oluşuyla göze çarpar. Boynu kısa ve düz olan Affenpinscher'in bacakları düz ve yapılıdır. Kuruğu diktir. Tüylü kulakları kesilerek dik durması sık görülen bir uygulamadır ancak son yıllarda kimi ülkelerde kuyruk ve kulak kesimi yasaklanmıştır. Tüyleri genellikle siyah ya da koyu gri olsa da, kızıl ve sarımsı kahverengi de kabul gören renklerdir.

Kişiliği: Diğer küçük köpek ırklarının aksine Affenpinscher başka köpeklere karşı toleranslıdır. Çocuklarla ilişkileri söz konsu olduğunda dikkatli olmaldır. Cesur, meraklı ve dikbaşlı bir yapıya sahiptir. Ayrıca son derce muzip ve oyunbazdırlar.

Özelliği: Özellikle farelerle mücadele etmek üzere üretilen bu türün alanındaki başarısı, süreç içerisinde küçük köpeklerin eve girmesini ve "ev köpeği" kavramının ortaya çıkmasını sağlamıştır.

Gereksinimi: Ev dışında yaşamaya uygun değildir. Egzersiz ihtiyacı ev içinde oyunlarla karşılanabilir ancak gün içinde dışarıda yapacağı yürüyüşler yararınadır. Haftada birkaç kez fırçalanmalıdır.

Maymun Köpek




Tarihçesi:
Avrupa kökenli olan Affenpinscher tarihin en eski süs köpeklerinden biridir. Kökeni kesin olarak bilinmemekle birlikte en eski kayıtları 1600�lü yılları göstermektedir. 17. yy boyutları yaklaşık 30 ila 33 cm arasında olan bu türün renkleri gri, siyah, açık ve sarıya dönük kahverengi hatta kızıldır. Ayaklarda ve göğüste beyaz olması da sık görülen özellikleri arasındadır. Fare yakalamak için yetiştirilir ve "Fareci" ya da "Fareci Terrier" olarak anılırlar.

Köken olarak kaynaklar Almanya�nın Lubeck kentini gösterir. İlk üretimin hemen ardından boyutları küçültülür ve evlerde fare avcısı olarak kullanılmaya başlannır. O dönemde kadınlar oldukça uzun etekli giysiler giymektedirler. Farelerin bu eteklere rahatça tırmana bildikleri için Affenpinscher kadınlar tarafından çok tercih edilip kucaklarında daimi bir yer edinir. Fare avcısı bu Terrier�lerin çoğu beyaz ve grimsi siyah, kızıl siyah ya da düz siyahtılar.

Affenpinscherın ilk yetiştiricileri bir ev köpeğinde aradıklarını oluşturabilmek için Schnauzer Ratter çaprazlanmasından birçok defa faydalanırlar. Bunların yanı sıra bir Alman cinsi olan İpeksi Pinscheri, Pug, yumuşak tüylü Alman Pinscher�i de bu cinsin oluşumunda yer alır.

Affenpinscher, birçok süs köpeği ırkının da atası sayılır. Bunlardan başlıcaları;

Güney Rusya�da 1870�e kadar popüler olan Schnauzer türünde bir köpek bulunur. Yaklaşık 35 cm boyunda, koyu çelik grisi renginde ve ağaç sincaplarını avlamakta kullanılan bu köpek bugün yok olmak üzeredir. Söz konusu bu ırkın, Affenpinscher�dan üretildiğine inanılmaktadır.

Minyatür Schnauzer tarihçilerinin çoğunluğu halen �mini�nin Affen-Schnauzer karışımıyla az oranda diğer bazı cinslerin karışımında oluştuğunu ileri sümektedirler.

17. ve 18. yüzyıllarda oldukça popüler olan bir tür ise yine Almanya'da görülen Schoosbundrassen'dir (pet köpek manasına gelir). Küçük boyutta Scnauzer ve standarttan daha büyük bir Affen'in çaprazlanması sonucu ortaya çıkmıştır.

1750�lerde Hans-Jochen Kossman, Mini Schanauzer ve Alman Pinscher�i karışımı küçük bir köpek cinsi yetiştirir. Diğer yetiştiricilerde bu iki ırkın benzer özelliklerini alarak, fakat bazı ufak tefek değişiklikler yaparak yeni yavrular üretmektedirler. Bu üretimlerde Pug kullanıldığında, burun büyük ölçüde kısalır ve kısa bir süre sonra Brussels Griffon olarak anılmaya başlanır. Ardından yetiştiriciler biraraya gelip daha küçük bir boyut ve daha hoş bir görünüm oluşturmak üzerine yoğunlaşlar. Bugün bildiğimiz Affenpinscher�lerin ataları ortaya çıkar. Yine de, bu cins geçen zaman içinde çok küçük değişikliklere uğramıştır.

Gri rengin de bu cinsten sayılmasına rağmen, Avrupa ve İngiltere�deki renk her zaman siyahtır. Kanada, Meksika ve Bermuda, Amerikan Köpek Cinsi Yetiştiriciliği Klübü standartları olan siyah, gümüş, siyah-kahverengi, kızıl ve kırçıllı renkleri kabul edilir.

Standartları; Terrier'in daha küçük bir türü olan ırk, kırılgan değildir. Kemikleri orta kalınlıkta fakat çok dayanıklı bir köpektir. Standart boyları omuzdan patilerine ve kalçalarına 24 cm ila 29,5 cm arasında olup, kare görünümü vermektedirler. Dişileri daha uzun olabilir.

Burun siyah renklidir ve aşağı ya da yukarıya yönelmiş olabilir. Dudaklar siyahtır. Çıkık olan alt çenesi, kısa burnunun daha fazla göze çarpmasını sağlar. Gözler yuvarlak ve göz kenarları siyahtır.

Kuyruk tamamen kısa ya da normal uzunlukta olabilir. Kısa kuyruklar genellikle 2,5 ila 5 cm arasında olup, yukarıya kalkmış durur. Esasen kuyruğun normal ya da kısa uzunlukta olması bu cinsi ayırt etmekte önemli bir yer teşkil etmez.

Patileri küçük, yuvarlak ve siyah renklidir. Tırnakları da patilerine uyumlu olarak siyahtır. Ön bacaklarına nereden bakarsanız bakın daima düzdür. Adımlarının ses çıkararak yürümesi cinsin standartlarında önemli yer alır.

Tüyleri sık, kalın, serttir. Omuzlarda ve gövdedeki uzunluğu yaklaşık 2,5 cm�dir. Arka kısımda ve kuyrukta daha kısa olabilir. Baş, boyun, göğüs, karın ve bacaklarında tüyler daha uzunlaşıp sertlikleri azalır. Orta yaş üzerindeki Affenpinscherlerin arka kürek kemikleri arasında sert bir yele ya da tutam oluşur. Baş, kaş ve sakallarındaki tüyleri daha uzun ve dik durur ve maymun yüzlü görünümünü ortaya çıkarır. Kulaklardaki saçları çok kısadır. Tam bir Affenpinscher görünümü için, saç boylarının varyasyonuna ve böylece düzgün fakat kabarık görünümün ortaya çıkmasına gerek vardır.

Bazı Affenpinscherlerin göğüs kısmında küçük beyaz bir spota rastlanabilir, fakat bunun büyük olması bu cinsin standartlarında pek kabul edilmeyen bir durumdur.
Özellikleri; Affenpinscher, tüyleri güzel ve dayanıklı, terrier görünümlü bir köpektir. Zeki ve iyi huylu olması onu iyi bir ev köpeği yapar. Affenpinscher, Almanca bir kelime olup "maymuna benzeyen" ya da "maymun yüzlü" manasına gelmektedir. Fransa'da bu cinse "diablotin moustachu", yani "bıyıklı küçük şeytan" da denir. Her iki isim de bu şirin köpeği çok iyi tanımlar.

Terrier'e çok yakın bir kişiliğe sahiptir. Onlardan ayrıldıkları tek nokta ise özellikle birlikte büyüdüyse diğer hayvanlarla çok iyi geçinir. Her zaman bir şeylerle meşgul olan bu tür genelde cesur, meraklı ve dikbaşlı bir yapıya sahiptir. Ayrıca oldukça muzip ve oyunbazdırlar. Zeki ve kendine güven sahibidir. Ailesiyle birlikte olmaktan büyük mutluluk duyar. Oyuncak ve yemeğini koruma güdüsü çok baskın olduğundan, çok küçük çocuklarla birlikte olması pek uygun değildir. Herhangi bir saldırı karşısında tehlikeli olur. Kendisinden daha büyük köpeklerle rekabete girer. Havlama ve tırmanma eğilimi çok fazladır.

Eğitimi; Ciddi bir eğitime ihtiyacı vardır, ancak bu eğitimlerin çeşitlilik göstermesi onun sıkılmaması açısından gereklidir. Komutları kolay öğrenen bir türdür.

Yaşam alanı; Affenpinscher apartman hayatına uygun bir köpektir. Yalnızca çok düşük ya da çok yüksek sıcaklıklara duyarlı olan bu türün tüyleri, çok sıcak iklimlerde zarar görür.

Egzersiz; Hava koşulları uygun olduğu müddetçe yürüyüş yapmaktan çok hoşlanır. Oldukça enerjik ve aktiftir. Düzenli olarak oyun oynandığı taktirde çok mutlu olur.

Bakım; Bir Affenpinscher'in tüyleri asla kısa kesilmemelidir. Haftada birkaç kez taranmalı ve gerekiyorsa düzeltilmelidir. Gözleri, üstünü kapatan tüyler sebebiyle sürekli kontrol edilmelidir.

Olası sağlık problemleri; Bu konuda kesin kanılar olmamakla birlikte, bazıları kemik kırıklarına ve kalça çıkığına çok müsaittir. Seyrek de olsa rastlanan bir diğer rahatsızlık ise, PDA'dır (Akciğer atar damarını aorta bağlayan kan damarının kapanmaması durumu) Kısa burunlu tüm köpeklerde görüldüğü gibi çok sıcak havalarda solunum yolu rahatsızlıkları görülebilir, göz enfeksiyonları.

Ortalama yaşam süresi; 12-14 yıl

Irk grubu: Terrier, Oyuncak (Toy)


Airedale Terrier



Kökeni: Otterhound tazısı ile eski İngiliz siyah kahve terrierin'den üterilmiştir. İngiltere�nin Yorkshire�da Aire vadisinde üretildiğinden bu ismi almışlardır. "Terrier'lerin Kralı" olarak anılırlar. 19. Yüzyılda Almanya ve Büyük Britanya�da polis ve askeri görevlerde kullanılan ilk ırktır. 1990�da Amerikan Airedale Terrier Club'ın kurulmasıyla popülaritesi artmıştır.

Tanımı: Terrier cinsinin en büyük türü olan Airedale, orta boylu bir köpektir. Airedale Terrier büyük cins bir terrier olup, sert-uzun tüylere, uzun dar bir kafa yapısına ve derin bir göğse sahiptir. Burnu siyahtır. Tüyleri açık kahverengi olmalı ve üzerinde koyu renkli lekeler yer almalıdır. Bacaklar (uyluğa kadar), göğüs, alt kısımlar, baş ve kulaklar açık kahverengi olmalıdır.

Kişiliği: Airedale�ler iyi huylu ve eğlence sever, sadık bir ev hayvanıdır. Çocuklarla iyi anlaşırlar Airedale�ler yabancıları hoş karşılamazlar. Cesur ve koruyucudur. Airedale�ler mükemmel bir jogging partneridir.

Özelliği: İlk üretildiği dönemlerde çiftliklerde haşarat kontrolü, vurulmuş kuşların getirilmesi, dağlarda ayıların avlanmasında kullanılmışlardır. Daha sonra bekçilik ve koruma görevlerinde de ideal olduğu görülmüştür. Son yıllarda terapi köpeği olarakda tercih edilmiştir.

Gereksinimi: Güçlü bir egzersiz programına ihtiyaç duyarlar. Apartman yaşamı için uygun değildir. Kabadayılık ve yıkıcılık fiziksel aktivite eksikliği ve can sıkıntısının belirtisidir. Apartman için ideal değillerdir.


Tarihçesi;

Terrier ırkının en büyüğü olan Airedale terrierleri zeki, sorumluluk sahibi, sadık ve arkadaşlıkta en tercih edilenlerdir. Airedale terrier 19. Yüzyılda Almanya ve Büyük Britanya�da polis ve askeri görevlerde kullanılan ilk ırktır. Ayrıca savaş zamanı koruma ve postacı görevleri, kemirgen kontrolü, kuş avlama ve oyunlarda kullanılır.

1864 yılından itibaren Çalışan, Su Kenarı, Bingley Terrier'i olarak da anılırlar.1990�da Amerikan Airedale Terrier Club�ın kurulmasıyla Amerika�daki en popüler ırk haline geldiler. Çiftliklerde haşarat kontrolü, vurulmuş kuşların getirilmesi, dağlarda ayıların avlanmasında görevlendirilen terrierlerin ünü hızla avcı olarak yayıldı. Değişen yaşam şartlar ve nüfus dağılımıyla taşraya çok daha uygun diğer cinslere Airedale terrierinin popülaritesi değişti. Bugünün çok yönlü Airedale terrieri eşleştirme çalışmalarına (working matches), iz sürme testlerine, terapi köpek eğitimlerine, itaat eğitimlerine, avlanma testlerine, köpeklerle ilgili iyi vatandaşlık programlarına (canine good citizenship program), çeviklik yarışlarına katılıyor. Elbette son yıllarda pek çok Airedale iyi bir aile dostu haline geldi.

Standartları;

Uzunluk: Erkek 56-61 cm, Dişi 56-58 cm
Ağırlık: Erkek 23-29 kg, Dişi 18-20 kg 'dır.

Airedale Terrier sert-uzun tüylere, uzun dar bir kafa yapısına ve derin bir göğse sahiptir. Tüyleri rutubete karşı dayanıklı olsa da sık sık tıraş edilmesi gereklidir. Dengeli bir vücuda sahip olan bu tür, dik ön bacaklara ve simetrik bir görüntüye sahiptir. V şeklindeki kulaklar arkaya doğru kıvrılmamalı, öne ve yana doğru hafif bir kıvrıma sahip olmalıdır. Burnu siyahtır. Çenesi kapandığında dişleri tam olarak kapanmalı ya da makas şeklindeki ısırığa müsait olmalıdır. Kuyruğu çoğunlukla dik durur ve genellikle kestirilir. Eğer kuyruğun kesilmemesi tercih edilmişse, arkaya doğru kıvrılmasına izin vermemesi gerekir. (Bugün bir çok Türkiye'de dahil olmak üzere bir çok üllkede kuyruk ve kulak kesimi yasaklanmıştır.) Vücudun üst tarafındaki sert tüyler, bacaklara doğru inildikçe yerini daha yumuşak yapıda bir tüy tabakasına bırakır. Tüyleri açık kahverengi olmalı ve üzerinde koyu renkli lekeler yer almalıdır. Siyah lekeler üzerinde bir miktar kızıllık ya da göğüste beyaz yıldız şeklinde bir leke de kabul edilebilir özelliklerdir. Bacaklar (uyluğa kadar), göğüs, alt kısımlar, baş ve kulaklar açık kahverengi olmalıdır. Kimi zaman bu açık kahverengi renk omuz kısımlarına kadar uzanabilir.



Karakteri;

Airedale Terrier küçük yaşlardan itibaren iyi bir sosyalleşme süreci geçirdiyse çocuklarla iyi anlaşır, ancak çok küçük çocuklara biraz sert gelebilecek oyunlar oynamak isteyecektir. Bu nedenle oyun esnasında sürekli gözetim altında tutulması gerekir. Sevildiğini ve kendine güvenildiğini yoğun olarak hissetmek isteyen bu tür, genellikle inatçı ve dikkafalıdır.

Ailesine karşı cesur ve koruyucudur. Bağımsız bir karaktere sahip olup, bulunduğu bölgeyi sahiplenen bir özelliğe sahiptir, yabancılara karşı şüphecidir, nadiren dostane tavırlar takınır, bu özellikleri onun iyi bir bekçi köpeği olmasını sağlar. Akıllı, cana yakın ve sadıktır. Yavru köpeklerle oyun oynamayı ve onlarla arkadaşlık yapmayı severler. Ciddi bir şekilde eğitilene kadar biraz yaramaz ve gürültücü olabilirler. Çok sık havlamazlar.Günlük egzersizlerini düzenli olarak yerine getirdiği taktirde iyi bir ev köpeğidirler.

Eğitimi;

Terrierler arasında eğitimi en kolay olandır. Bu cins köpekler istisnasız çok yönlü ve hemen hemen her şeyi öğrenebilirler. Güçlü iradesi olan Airdale terrierinin kesinlik ve sabır ile sıkı disiplini kombine etmiş birine ihtiyacı vardır. Yavruluk döneminde eğlence ve oyun için her şeyi yapabilirler. Genellikle coşkulu olan bu tür, iyi bir şekilde eğitilene kadar oldukça gürültücüdür. Kesinlikle itaat eğitimine ve uygulama konusunda bilinçli bir eğitmene ihtiyacı vardır. Aile bireyleriyle otorite mücadelesine girebilir. Bu durum itaatsizliğe ve inatçılığa yol açabilir. Zor eğitilir bir tür olmamasına rağmen katı ve buyurucu eğitim metotlarına karşılık vermezler. Kendisinden isteneni anlayabilecek kadar zeki olan Airedale, üst üste defalarca aynı şeyi yapmaktan sıkılır ve kendisini eğitime kapatır. Bu nedenle eğitimine çeşitliliğe gitmek en doğrusu olacaktır. Bilinçli bir sahibin elinde her türlü köpek sporuna uygun eğitimleri alabilecek olan Airedale, evdeki diğer hayvanlarla iyi geçinir. Ancak kimi zaman diğer köpeklerle otorite mücadelesine girebilir. Bu elbette köpeğin yapısına ve eğitimine bağlıdır.



Yaşam alanı;

Apartman yaşantısı için pek de önerilmeyen Airedale Terrier, içinden geldiği gibi hareket edebilmek için en azından orta büyüklükte bir bahçeye sahip olmalıdır.

Egzersiz;

Enerjik bir ırk olan Airedale topla oynamayı, yüzmeyi, atılan cisimleri geri getirmeyi, otların, bitkilerin içinde oynamayı sever. Erişkin yaşlarda bir bisikletin yanında zevkle koşabilir. Sağlamlılık ve sıkı kaslarla Airedale�ler mükemmel bir jogging partneridir (eğer dayanabilirseniz!). Bütün terrierlerde olduğu gibi, bir iş köpeği olarak üretilen Airedale terrierleri de güçlü bir egzersiz programına ihtiyaç duyarlar. Kabadayılık ve yıkıcılık fiziksel aktivite eksikliği ve can sıkıntısının belirtisidir. Yavrular ise 12 aylık olana kadar sınırlı sürelerde yürüyüş yapmalıdır.

Bakım;

Airedal terrierleri çok fazla tüy dökmezler ancak yoğun ve ince tüylerine yinede büyük bir özen gösterilmesi gereklidir. Airedale'nin sert, kısa tüyleri normal şartlar altında kolay taranır. Kısa ve sık bir fırça ile haftada üç kez taranarak ölü tüyler uzaklaştırılmalıdır.

Bir masanın üzerine konmuş kaygan olmayan bir halı üstünde traş edilmesi önerilir. Çünkü traş olmak için o masanın üzerinde 2-3 saat ayakta durması gerekir. Tüyleri yılda en az 4 kez traş edilmelidir, aksi takdirde kuaförde bolca vakit geçirmeniz gerekebilir. Özellikle patilerinin arasındaki tüyler gerekli duyulduğunda mutlaka kesilmelidir.

Olası sağlık problemleri;

Oldukça sağlıklı bir ırk olan Airedale Terrier, iyi bir egzersiz ve beslenme programıyla nadiren veterinere görünme ihtiyacı duyar. Kalça çıkığı, deri enfeksiyonları, zaman zaman göz problemleri ile karşı karşıya gelebilir.

Eğer kuru bir cilde sahipse omega-6/omega-3 yağ asitleri dengesini sağlayan bir diyete tabi tutulması gerekebilir.

Ortalama yaşam süresi; 12-14 yıl

Irk grubu: Terrier

Bağlı olduğu kulüpler; AKC, CKC, ANKC, KC, UKC, FCI

[*iissrraaa]

AKİTA

Kökeni: Japonya� da Akita bölgesinde Honshu adasından gelir. Günümüzde Japonya� nın milli köpeği olarak kabul edilir. İlk olarak İmpartorluk bekçi köpeği olarak evcilleştirilmiştir, dövüş köpeği, av köpeği, polis köpeği gibi bir çok alanda kullanılmıştır.

Tanımı: Japon Spitz türünün en iri olanıdır. Güçlü ve etkileyici bir görüntüye sahiptir. Güçlü ve kaslı bir gövdesi, ağır ve güçlü bir kafası, kısa bir boynu vardır. Kafasının ön tarafındaki çukur tanımlayıcı bir özelliktir. Kulakları küçük ve diktir, öne doğru bakarlar. Gözleri koyu kahve, burnu genellikle siyahtır. Su geçirmez kürkü ve kedi benzeri patileri Akitayı iyi bir yüzücü yapar.

Kişiliği: Çok sadık, zeki,cesur, korkusuz ve ailesine karşı inanılmaz koruyucudur. Kişiliğindeki tahmin edilmez iniş çıkışlardan dolayı, yavruyken çok iyi eğitilmeleri gerekir. Mükemmel bir bekçi köpeğidir, Japon anneler sık sık çocuklarını Akita gözetimine bırakırlar, ama kendi ailesine karşı bukadar koruyucu olan Akita diğer hayvanlara ve insanlara karşı oldukca saldırgandır. Kendi ailesi dışındaki çocukları ısırma ihtimali vardır. Bu yüzden sahibinin gözetimi olmadan yabancılarla yanlız bırakılması sakıncalıdır.

Özelliği: Boyu: 66-71 cm Kilosu: 34-54 kg

Gereksinimi: Apartman yaşamı için uygundur ama çok ağar olmasada düzenli egzersize ihtiyaç duyar. İdeal ortamı geniş bir bahçedir.

Alman Çoban Köpeği


Kökeni: Almanya.

Tanımı: 30-40 kg kadardır. Erkekler 60-65 cm, dişiler 55-60 cm yüksekliktedir. Yüksek zekalı bir ırktır.

Kişiliği: Çocuklarla gayet iyi iletişim kuran, diğer köpeklerle uyumlu, hareketli, mükemmel koku alan burna sahip bir köpek türüdür. Cesur, neşeli, sadık, kararlı, vefalı, efendisine ve çocuklara sevgi duyan, öteki hayvanlara karşı hoşgörülü, yabancılara karşı uyanık, kolay eğitilir.

Özelliği: Askeriyede, polis birliklerinde muhafız köpeği olarak, evlerde bekçi köpeği amaçlı kullanılabilir. Ayrıca iyi bir aile köpeğidir.

Amerikan Cocker Spaniel


Kökeni: 1880'lerde ilk İngiliz Cocker Spaniel Amerika'ya getirildi. Kırsal kesime uygun türün elde edilmesi çalışmaları sonucunda, Amerikan avcılarının isteklerine cevap veren bir tür elde edilebildi. Buradaki av kuşları İngiliz kuşlarından daha ufak yapılı olduklarından, köpeğin cüssesi de giderek ufaltıldı. Başka değişiklikler de bunu izledi ve sonunda İngiliz ve Amerikan cockerleri arasındaki farklar ortaya çıkıverdi. Bugün her iki tür de ülkelerinde tescil edilmişlerdir.

Kişiliği: Genetik açıdan zamanla fiziksel ve huysal değişime uğrayan Amerikan cocker'ın sportif, eğlenceli ve sakin yapısında pek bir değişim olmamıştır.

Gereksinimi: Tüyleri belirli bir programa göre kesilip taranmalı, hayvan egzersizden uzak tutulmamalı, idman yaptırılmalı, dolaştırılmalı ve tabii ki, onu oyundan uzak tutmamak gerekmektedir

[*iissrraaa]

Boxer





Kökeni: Kökeni Almanya'dır. Bu ırk 1850 yılında Münih'te Bullenbeisser Mastiffi ile Bulldog'un çiftleştirilmesiyle geliştirildi.

Tanımı: Başı vücuduyla orantılı, etsiz ve kırışıksız olmalıdır. Üst çenesi, alt çenesinden biraz daha çıkık ve yukarı doğru kıvrıktır. Kuyruk çok kısa ve dik duruşlu, ön bacaklar düz ve paraleldir. Kulak ve kuyruk kesimi bugün ülkemizde olduğu gibi bazı ülkelerde de yasaklanmıştır. Gün geçtikçe tercih edilmemektedir. Kahve kızıl tonları, çizgili, beyaz lekeli olabilirler. Sırf beyaz renk kimi kulüplerde kabul edilmez ve yarışmalarda diskalifiye nedeni kabul edilir.

Kişiliği: Boxer iyi huylu, sadık, çocukları sevecen ve kin duymayan bir köpektir. Tabii ki, aldığı eğitime bağlı olarak saldırgan bir yapı da gösterebilir.

Özelliği: Polis, bekçi ve sakatlar için rehber köpek olarak kullanıldığı gibi, rehabilitasyon merkezlerinde hastalara moral vermek amacı ile de kullanılır. Sahipleri ve çocuklar için çok iyi bir arkadaş olabilir.

Olumsuz sayılabilecek yönleri ise baskın karaktere sahip bir köpek olması, aşırı salya, aşırı hareketlilik ve horlamadır.

Gereksinimi: Boxer'ın bol bol insanlarla olmaya ihtiyacı vardır. Yüksek enerji seviyesi nedeniyle bol egzersiz ve oyun ister. Kısa tüyler nedeniyle aşırı soğuk ve sıcak iklimlere karşı dayanıklı değildir. Aşırı soğuk ve sıcaklarda evde yaşaması daha sağlıklıdır. Haftada bir tüylerini taramak yeterlidir.

En güzel çirkin köpek

Boxer türü köpekler isimlerini haksız çıkarmayan güçlü köpeklerdir. Orta boylu, kare biçimli, arkası kısa, uzun bacaklı ve kısa tüylü Boxer, atletik bir yapıya sahiptir. Tüylerinin kısa olması sebebi ile kasları rahatlıkla farkedilir. Enerjiye adanmış bir köpektir. Şeker'le bitmek tükenmek bilmeyen koşularında bu özelliği tarafımca fazlasıyla gözlemlenmiştir. Yürüyüşü oldukça düzgün olan Boxer, elastik bir hareket tarzına sahiptir. Şekerle oyun oynamak için girdiği şekiller unutulur gibi değildi. Boxer, uzun adımlarla değil kısa adımlarla yürür. Yürümek onun için gurur gösterisi gibidir...

Boxer'ın koruma ve eşlik etmede mükemmel bir arkadaş olduğu söylenir. Çevresine karşı oldukça dikkatli ve çok kısa sürede harekete geçebilir. Büyük burnu bedenin en belirgin yerlerindendir. Ayrıca kendisine çok çekici bir hava verdiği de söylenmelidir. Bence burun Boxer'ın kartviziti gibidir.

Kendine öz güveni oldukça yüksek olan Boxer, çok da gururludur. Korkusuz olduğunu ise söylemeye gerek bile yok. Tüm ciddiyetine rağmen bir oyun düşkünüdür, bu sebeple bir diğer adı da Peter Pan olan Boxer'ın kısa tüylü olması sebebi ile haftada bir kez fırçalanması yeterlidir..."

Boxer ırkının diğer köpeklerden farkının sadece dış görünüşü; yani basık ve kısa burnu, sert bakışları, kaslı ve sportmen vücudu olduğunun düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bir çok web sitesinde görebileceğiniz Boxer Standartlarını en altta tablo olarak vereceğim. Sadece dış görünüşü nedeni ile köpek beslenmesine karşıyım. Çok güzel gözleri nedeni ile aldığınız bir Husky, sıcak bir ilde yaşamanız nedeni ile bir çok problem ile karşılaşabilir ve hem size hem de aldığınız köpeğe yazık olur.

Boxer bence zıtlıklar köpeğidir.
• Sert görünüşlü ve çirkin aynı zamanda çok şeker ve sevimlidir.
• Güçlü ve agresif, aynı zamanda sevecen ve dosttur.
• Son derece oyuncu aynı zamanda ağır başlıdır.
• Bütün insan ve canlılar ile dost aynı zamanda bekçi ve koruma köpeğidir.
• Hiç büyümeyen bir bebek aynı zamanda ağladığınız zaman sizi teselli eden koca bir adamdır.
• Dominant karakterli ve obur olmasına rağmen, tanıdığı ve dost bildiği bir köpekle yemeğini paylaşacak kadar da sosyaldir.

Boxer; çok çabuk anlayan, kolay öğrenen ve bir kez öğrendiğini asla unutmayan bir köpektir. 2 sene evvel götürdüğünüz bir yerde eğer sevgi ve ilgi görmüşse oradan tekrar geçerken hatırlar ve oraya gitmek ister. Bir iki sefer gördüğü kişi onu uzaktan değil de dostça, içine katarak sevmişse o kişiyi unutması mümkün değildir. Ancak ne güzeldir ki, bir kişiye kızmış ise, ondan kötülük görmüşse bir süre sonra bunu unutur, kin duymaz ve insan oğlu gibi öç alamaya çalışmaz.

Boxer'ın ataları iki Alman mastif tipi köpekti; Bullenbeiszer ve Barenbeiszer. Bunlar daha sonra güçlü Mastif ve Bulldog'larla çaprazlanmıştır. Başlarda bu köpekler av, boğa dövüşleri ve araba çekiminde kullanılmıştır. Aile ağacındaki bazı Boxer'lar sürü güdümünde kullanılan kasap köpekliği de yapmıştır. Kolay öğrendikleri için sirk köpekliği geçmişleri dahi vardır. 1904da ilk Boxer damızlık kayıtları tutulmaya başlanıncaya kadar üretimler dikkatsizdir. İlk Boxerlar sert yaratılışlı olsa da ırk bugün oldukça kibar ve duyarlı bir aile köpeğidir. Bekçi köpekliği, koruma, polis ve askeri görevler, arama ve kurtarma, itaat yarışmaları Boxer'ın yeteneklerinden sadece bazılarıdır.

Boxer kelimesi, Çince de bekçi,hizmetçi anlamında kullanılmaktadır, ismini de buradan gelmektedir.

Boxerler güçleri ve cesaretleri nedeni ile I. Dünya Savaşında Alman Ordusu tarafından kullanılmışlardır

Bull Terrier




Kökeni: Bulldog'un eski İngiliz terrier'i ile çiftleştirilmesi ile elde edildi.

Tanımı: Yüksekliği 53-56 cm, ağırlığı 23,5 ile 28 kg arasında olmalıdır. Renkleri saf beyaz, baş kısmı siyah lekeli ya da kaplan desenli, sarımsı kahverengidir.

Kişiliği: Eskiden çok vahşi olan bu tür modern yetiştiricilerin katkıları ve eğitimleri sayesinde gayet iyi mizaçlı bir hal almıştır.

Özelliği: İlk önceleri sadece dövüş köpeği amaçlı kullanılan bu köpek, artık günümüzde bekçi ve güvenlik amaçlı kullanılmaktadır.

Bullmastiff



Kökeni: 1924'te Mastiff ile Bulldog'un çiftleştirilmeleri sonucu elde edilmiştir.

Tanımı: Güçlü ve hantal olmayan bir köpektir. Erkekler 63,5-68,5 cm ve 50-56 kg, dişiler 61-66 cm yüksekliğinde ve 45-54 kg ağırlığındadır. Tüyleri açık kahverengi, kızıl ve kaplan renklerinin bütün tonlarını taşır; kısa ve serttir.

Kişiliği: Neşeli, korkusuz, dengeli, itaatkâr ve duygulu bir ırktır. Ancak, bu köpekler gerçekten enerjik insanlar içindir.

Özelliği: Avcı, muhafız ve bekçi köpeği amaçlı kullanılabilir.

Gereksinimi: Şişmanlamaya yatkın bir tür olduğu için iyi bir beslenme rejimi uygulanmalı ve sık sık yürüyüşe çıkartılmalıdır.

Kangal



Kökeni: Yapılan tüm araştırmalara rağmen Kangal ırkının kökenine ait yazılı bir bilgiye ulaşılamamıştır. Asurlular ve Babiller döneminde yaşadığı ve 17.yy da Orta Asya'dan Anadoluya geldiği görüşü yaygındır. Evliya Çelebinin, seyahatnamesinde Anadoluda yaşayan güçlü ve aslana benzeyen bir köpekten bahsetmesi bu görüşü desteklemektedir.

Tanımı: Erkeklerde boy 75-80 cm; kilo 50-60 kg, dişilerde boy 70-80 cm; kilo, 41-49 kg civarındadır. ortalama yaşam süreleri 12 yıldır. Burun yapısı küti çene yapısı sağlamdır. Siyah maskelidir. Tüyler orta uzunlukta, sert yapıdadır. Kirli beyaz, açık sarı, boz, kahverengi veya kırçıl renkte olabilir. Göz etrafı siyahtır. Kulaklar üçgen şeklinde, uçları yuvarlaktır. Ayaklar iri yapılı, kuvvetli, parmaklar bombeli ve genellikle siyahtır.

Kişiliği: Kangallar cesur, hızlı, zeki, ön sezileri kuvvetli hayvanlardır. Sahibine aşırı bağlıdır. Öğrenme yetileri çok güçlüdür. Görevlerine çok sadıktırlar. Kangal köpeğinin sürü koruma özelliği genetik yapısından gelir. Kurt boğan tek ırktır. Genellikle anne-babadan doğan kardeşlerin birbirleriyle çiftleşmedikleri tespit edilmiştir.

Özelliği: Çobak köpeğidir, büyük bahçeleri korumak içinde kullanılır.

[zorro_ysf]

emeğine sağlık hiç ilgimi çekmez bu tarz olaylar bide bunları evlerinde besleyenler var abi o hayvanla aynı evi nasıl paylaşırsın iğrenç bi durum.