Öyleyse Balon Patlar İşte Böyle

[OutKast]

Liderlik şansını böylesine elinin tersiyle iten bir Beşiktaş olamaz, olmamalı da, o tribünleri dolduran, 90 dakika boyunca takımını yürekten destekleyen taraftara yazık öncelikle... Karşındaki rakibin gücü belli zaten... Diyarbakırspor’un hem puan olarak, hem de kadro kalitesi bakımından oyunu kendi sahasında kabul etmesi ve kontrataklarla araya bir de gol sıkıştırmayı düşünmesinden daha normal bir şey olamazdı. Buna karşılık sen büyük Beşiktaş olarak ne yapıyorsun, önemli olun bu. Cevap; hiçbir şey...

Beşiktaş takımının erken bir gol atarak maçı koparma adına daha istekli, arzulu olması gerekiyordu, ama nafile... Savunması tamam, onların önündeki ikiliye de kimse bir söz söyleyemez. Ama o forvet hattının hali neydi öyle... Bitikler ordusu adeta... Nihat olsun, Yusuf olsun, Nobre olsun, ayakta duracak mecalleri yok, hepsi sınırsız formsuz. Bobo nerede, Ekrem’le neden başlanmıyor maça? Bunu anlamak mümkün değil. Dikkat edin, Beşiktaş’ın en net pozisyonu, maçın 87. dakikasında bu ikilinin katkılarıyla yaşandı. Kaldı ki Beşiktaş’ın şöyle bir lüksü de yok; İyi oynayanları bir maç sonrasına saklayayım düşüncesi, Beşiktaş için geçerli olmamalı. En iyi, en sağlıklı, en formda, en güçlü kimlerse, onları sürmelisin ki sahaya, istediğini koparıp alabilesin. Sen bir Barcelona, bir Manchester United değilsin ki kadro olarak... Savaşarak, mücadele ederek kazanabilirsin ancak, onun için de formda isimleri süreceksin sahaya...

Sürekli yan orta saçmalığı
Tamamen kontrolün altında geçen ilk 45 dakika boyunca Beşiktaş’ın forvetinde yer alan isimlerin çok daha gayretli, agresif ve üretmek olması gerekirdi. Ekstra bir şey yapan yoktu. Sıradan oyuncu gibilerdi. Siyah-Beyazlılar, oyunu tamamen rakip 18’e yıkıp, pozisyon zenginliği ve organizasyon çeşitliliği üretmesi gerekirken, ısrarla yan ortalara yüklenmesi şaşırtıcıydı. Çünkü duran toplar dışındaki böylesi yan toplarda etkili olabilen sahada Nobre’den başka bir ismin yok ki senin...

Bu ne rahatlık öyle beyler
Ayrıca son dönemde alınan galibiyetlerin getirdiği bir rehavet söz konusuydu sanki. ‘Nasıl olsa bu maçı da bir şekilde kazanırım’ rahatlığı şaşırtıcı biçimde kendini belli ediyordu. Sen erken bir gol bulamazsan rakibini cesaretlenirsin, direncini artırırsın, sonra da ‘ah’lar, ‘vah’lar arasında işte böyle 1 puana razı olursun. Artık kazanmak öyle kolay değil. Herkes savaşıyor. Buna karşın sen gereken her şeyi sahaya yansıtmazsan, balon böyle patlar. Kendi düşen ağlamaz.

SERGEN YALÇIN

[dygsm]

Sürekli boşa baskılı oynadık ama hiç birşey kazandırmadı bize. Çünkü Nobreyle başladık maça zaten 1-0 yenik olmak gibi birşey bu. Ama Mustafa hocayı anlayabiliyorum. Önümüzdeki hafta Cska gibi inanılmaz önemli bir maçı var ve en büyük kozu Bobo . Geçen haftada az kalsın sakatlanıyordu. Diyarbakırın gücü belli fakat kadrosundaki futbolculara bakarsak çoğu tecrübeli eskiden Beşiktaşta, Trabzonsporda, Gençlerbirliğinde oynamış isimler. Üstelik İnönüden beraberlik çıkarmak için sert oynayacakları belli isimler. Bunlara karşı Bobo oyuna sürüp sakatlanmasından korktu belki de. Söylediğim gibi Diyarbakırın gücü belli fakat tecrübeli oyunculardan kurulmuş bi ekip. İşimiz kolay olmayacaktı. Nitekim olmadı. Hiçbirşeyin sonu değil. Mücadelemize devam ediyoruz...

[kartalim_]

Sergen doğru noktalara temas etmiş, ama şu var, bu zamana kadar aldığımız galibiyetlerde böyleydi, onun için fazla eleştirmeye gerek yok...Dünkü maçta neyi eleştirirsin, hocanın neden Bobo-Ekrem ikilisini kestiğini, neden kazanan takımı bozduğunu eleştirebilirsin, doğru bir eleştiri de olur bu, Sergen'in dediği gibi biz ne bi Manu'yuz ne de bi Barça...Ama oyun anlayışını eleştirmek gereksiz, hoca vazgeçmiyor bundan, bu sene arada 2-3 gollü bir galibiyet alırız, çoğunluk 1-0 olur...Tek forvet oynuyoruz, ama 20'ye yakın ortamız var, gerçekten ilginç bir oyun anlayışına sahibiz...

[esragokhan1903]

sergenin aynen dediklerine katılıyorum...bana göre dün akşamki maçta kazanma hırsı yoktu futbolcularda denizliyide hiç anlamıyorum anlamıcamda bu gidişle ...