şizofrenik wak'a

[SonaY]

kendimdemiyim gerçekten?bu yaşayan nefes almaktan başka hiçbir wasfı olmayan ben benimmiyim?özlemek neden bu kadar zor?sana pişmanım dedirtmek neden bu kadar zor?bütün dünyasını SEN yapan bu küçük kızı ne kolay ittin ellerinle sewgilim.kadının olmaya gelen bu kızı dinlemedin bile..kalbini kapattın.duymamak için kulaklarını,görmemek için gözlerini kapattın.''ben artık aşık olamam''diyip wicdanını rahatlattın sen.hiç sahiplenmedin beni.
oysa bütün ruhumla sewmiştim seni.öylesine içten istedimki seninle yaşamak,seni yaşamak,sana tapmak,senin olmak...oysa bunlar değildi senin istediklerin.sende herkes gibi incitilmek istiodun.acının kendisini sewiyodun.seni sewen küçük bir kızı değil,içini acıtan kadınları sewdin sen.seni kendine seni hayata küstürenleri sewdin.we gittin...küçük kızın elinden kahramanını alıp o kadınlara gittin.onların olmaya onların öykülerine karışmaya gittin.geride bir resmini bile bırakmadan kayıp gittin ellerimden.
şimdi yokluğun beni hergün hayaletinle yaşatırken ben hiç kızamıyorum sana.yaptığım günahların ağırlığını ölçmüyorum.uğruna kaybettiklerime acımıyorum.sadece çok sewip özlüyorum seni.we sen bunu bilmiyorsun bile.ama ben bu küçük kızın hiç aklına gelmediğini,onu hiç özlemediğini biliyorum sewgilim.belkide bu yüzden çalamıyorum kapını...