Mersinin Tarihçesi

“Kardeş, inciri koca veriyorsun?”
“Ya, kolay abla.”
Oğlan bakkal dükkanındadır. Yahudi bakkal dükkanına gitmiş, oğlanın elinde yüzük olmadığını görmüştür. Yahudi yukarı çıkar.
“Kolay, senden belki para bile almam.”
“Olur.”
Tabii kadın bunun kötü biri olduğunu bilmez.
“Ne vereceğiz incire?”
“Şu masanın üstünde yüzük var ya.”
“Evet.”
“O yüzüğü ver. İnciri sepet ile sana veririm.”
“Yahu, ne yapacaksın yüzüğü? Para iste para vereyim.”
“Yok. O yüzüğü ver bana.”
Kadın yüzüğü verir. Adam da gider. Bu arada yüzüğü masada unuttuğu kocasının aklına gelir. Kimsel almaz diye düşünür. Nasılsa evde hanımdan başkası yok” der.
Eve gelse baksa ki, masanın üstünde yüzük yok. Tekrar dükkana gider. Bu orada akşam olur. Yahudi yüzüğü yalar. Arap gelir.