Mersinin Tarihçesi

-C-Ç-
Cılga: 1. Harmanda saman ile taneyi ayırmak için her ikisi arasına uzatılan ağaç. 2. Kağnı veya araba izi. 3. Su yolu.
Cihan: Dünya, âlem.
Civan: Yakışıklı genç.
Civan-ı Mert: Mert yaradılışlı, yüce gönüllü yiğit.
Cübbe: Din adamlarının elbise üstüne giydikleri uzun, yenleri geniş, düğmesiz giysi.
Cülle: 1. Kafa. 2. Küçük kefal balığı. 3. Yaramaz kötü.
Çevre: 1. Bir şeyin kenarlarının meydana getirdiği kapalı çizgi. 2. Bir şeyi kuşatan yakın yerler. 3. Bir kimse ile ilişkisi bulunanlar. 4. Sırma işlemeli mendil.
Çökelek: Ayrandan yapılan yağsız peynir.

-D-
Dağım: Çitlembik ağacı ve üzümü.
Deste: 1. Demet bağlam. 2. Darıya benzeyen ak darı da denilen bir çeşit tahıl. 3. Mısıra benzeyen tohumundan un yapılan bitki.
Devmek: 1. Kımıldamak hareket etmek. 2. Çırpınmak, kıvranmak, tepinmek. 3. Çabalamak, uğraşmak, didinmek.
Dırpa: Tepe, en yüksek yer, uç.
Doğum: Frenk üzümü.
Dübek: 1. İçinde kahve ya da bulgur dövülen oyuk taş, taş havan. 2. Tahta havan. 3. Yayık.