Mersinin Tarihçesi

-Ö-
Öbek: 1. Maddeleri ya da nitelikleri bakımından birbirine yakın olan şeylerin topu, takım, grup. 2. Genel olarak yaş, yapı, uzay dağılımları ve hızları bakımından benzer özellikler gösteren dizgelere ilişkin yıldızlar kümesi.
Ören: Eski yapı ya da şehir kalıntısı, harabe.

-P-
Palan: Kaşsız, enli ve yumuşak bir çeşit eyer.
Palas pandıras: Çok çabuk.
Parça pinik: Paramparça.
Pejmürde: 1. Eski püskü, yırtık. 2. Dağınık.

-R-
Revan: Akıcı, akan.


-S-
Sac: Demir levha.
Sancaktar: Sancağı taşıyan kimse.
Sarp: 1. Dik, geçilmesi ve çıkılması güç, yalman. 2. Sert.
Sefer: 1. Yolculuk, 2. Savaşa gidiş, savaş.
Seki: Kaldırım.
Serden geçti: Fedaî.
Sıddık: 1. Doğruluk, gerçeklilik. 2. İçten bağlılık.
Sındı: Makas.
Softa: 1. Eskiden medrese öğrencisi. 2. İlmiyeden olanlara aşağılama amacıyla verilen ad. 3. Körü körüne bir davaya bağlanıp ayak direyen kimse.
Soyka: Ölünün üstünden çıkan giysi.
Sumak: Antepfıstığıgillerden, sıcak bölgelerde yetişen, kabuğu hekimlikte ve yaprakları dericilikte kullanılan, mercimeğe benzeyen, taneleri dövülerek ekşilik vermek için yemeğe katılan ve yüz türü bilinmekte olan bir ağaç.
Sürme: Kirpik diplerine sürülen siyah boya.